پولبلغتنامه دهخداپولب . [ ل َ ] (اِخ ) قومی در شمال هند طبق سنگهت . (ماللهند بیرونی ص 156). در سانسکریت پئوروه .
والبلغتنامه دهخداوالب . [ ل ِ ] (ع ص ) رونده و درآینده در چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رونده در چیزی و داخل شونده ٔ در آن . (اقرب الموارد).
ولبلغتنامه دهخداولب . [ ] (اِ) درختی است . نوعی از یتوعات است و به قدر ذرعی و برگش شبیه برگ شربین و مورْد. رجوع به تحفه ٔ حکیم مؤمن شود.