آبناکلغتنامه دهخداآبناک . (ص مرکب ) آب دار. آمیخته به آب : ضیاح ، ضیح ؛ شیری آبناک . و زمینی آبناک ؛ زمین که چشمه های بسیار دارد. زمین که آب از آن تراود.
عیبناکلغتنامه دهخداعیبناک . [ ع َ / ع ِ ] (ص مرکب ) معیوب . دارای عیب . فاسد. (ناظم الاطباء). نقص دار. باآهو : که تو هم عیب دار و عیب ناکی خدا را شد سزا از عیب پاکی . ناصرخسرو.پس گوشش به دندان برکند
مهاوةلغتنامه دهخدامهاوة. [ م َ وَ ] (ع مص ) آبناک گردیدن : مَهُوَ السمن ؛ آبناک گردید روغن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). آبناک گردیدن شیر یا مسکه . (آنندراج ). بسیارآب و تنک شدن شیر. (تاج المصادر بیهقی ).
خرورلغتنامه دهخداخرور. [ خ َ ] (ع ص ، اِ) زن که فرجش بسیار آبناک باشد. (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (منتهی الارب ).
فدغملغتنامه دهخدافدغم . [ ف َ غ َ ] (ع ص ) مرد نیکوصورت بزرگ هیکل . || روی خوب پرگوشت . || تره ٔ آبناک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
ثرمطةلغتنامه دهخداثرمطة. [ ث ُ /ث َ م َ طَ ] (ع اِ) گل تر یا رقیق و آبکی . ثُرمَط. || (مص ) به آواز خائیدن . || ثرمطه ناک گردیدن زمین ؛ یعنی صاحب گل رقیق و آبناک شدن .