حطةلغتنامه دهخداحطة. [ ح ِطْ طَ ] (ع اِ) درخواست کمی چیزی . (منتهی الارب ). کلمه ای که بگفتن آن گناه از گوینده بردارند. کلمه ای که بگفتن آن گناه از بنده فرونهند. (مهذب الاسماء). و معنی آن حط عنا ذنوبنا یا اوزارنا باشد. (منتهی الارب ). || بعضی گفته اند، حطه کلمه ٔ شهادت است یعنی کلمه ٔ لا اله
حطیئةلغتنامه دهخداحطیئة. [ ح ُ طَ ءَ ] (اِخ )جرول بن اوس بن مالک عیسی ، مکنی به ابی ملیکة. شاعری مخضرمی از قبیله ٔ قیس . متوفی به سال 30 هَ . ق . او رادیوانی است . و ابن الندیم گوید: دیوان او را ابوسعیدسکری و نیز اصعمی و هم ابوعمرو شیبانی و باز طوسی وابن السکی
تأمین آتیهلغتنامه دهخداتأمین آتیه . [ ت َءْ ن ِ ی َ /ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اندوخته برای زندگی آینده نهادن و پیش بینی برای معاش زندگی آتیه کردن ... این لفظ تازه در ایران پیدا شده است . (فرهنگ نظام ).
پوآتیهلغتنامه دهخداپوآتیه . [ ی ِ ] (اِخ ) کرسی ایالت ویِن پایتخت قدیم پوآتو، در فرانسه در ملتقای رودخانه ٔ کلن و پوآوره و در 332 هزارگزی جنوب غربی پاریس . عدّه ٔ سکنه 546،41 تن یک دانشگاه (شام
تأمین آتیهلغتنامه دهخداتأمین آتیه . [ ت َءْ ن ِ ی َ /ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اندوخته برای زندگی آینده نهادن و پیش بینی برای معاش زندگی آتیه کردن ... این لفظ تازه در ایران پیدا شده است . (فرهنگ نظام ).