آسایشگاهلغتنامه دهخداآسایشگاه . [ ی ِ ] (اِ مرکب ) جائی که در آن آسایند. جای استراحت . آرام . آرامگاه . || بیت اللطف . || ساناتوریوم . (فرهنگستان ).
آسایشگاهفرهنگ فارسی عمید۱. جای آسایش؛ محل استراحت و خواب.۲. جایی که بیماران نیازمند به مراقبت دائم و طولانیمدت را نگهداری و معالجه کنند؛ ساناتوریوم.
اشساعلغتنامه دهخدااشساع . [ اِ ] (ع مص ) دوال ساختن برای نعل . (منتهی الارب ). || اشساع چیزی ؛ دور کردن آن . (از اقرب الموارد).
حساسةلغتنامه دهخداحساسة. [ ح َس ْ سا س َ ] (ع اِ) گلی است که با ببسودن و بپرماسیدن برگهایش فروهشته شود.