آشامیدنلغتنامه دهخداآشامیدن . [ دَ ] (مص ) بلعیدن یعنی فروبردن مایعی . نوشیدن . نوش کردن . درکشیدن . کشیدن . گساردن (در شراب ). آشمیدن . پیمودن (باده ). خوردن . حسو. (دهار). شرب . تکرّع . تجرّع . تشرّب . احتسا. تَرَمﱡق : حصیری ... می آمد دُردی آشامیده . (تاریخ بیهقی ).<br
آشامیدنفرهنگ فارسی عمیدفروبردن آب یا مایع دیگر به حلق؛ نوش کردن؛ نوشیدن: ◻︎ ای ترک میآشام که گفتت که می آشام / در خانهٴ من باده بیاشام بیا شام (؟: لغتنامه: آشام).
پیمانه آشامیدنلغتنامه دهخداپیمانه آشامیدن . [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ دَ ] (مص مرکب ) شراب خوردن . باده نوشیدن : چو آشامیدم این پیمانه را پاک درافتادم ز مستی بر سر خاک .(گلشن راز).<
آشامیدنیلغتنامه دهخداآشامیدنی . [ دَ ] (ص لیاقت ) درخور آشامیدن . سزاوار نوشیدن . || که نوشیدن آن بتوان . || که نوشیدن آن واجب است . || (اِ) آنچه آشامند. مقابل خوردنی . شراب . مشروب . شربت . حسو. (دهار). نوشیدنی . شروب .
پیمانه آشامیدنلغتنامه دهخداپیمانه آشامیدن . [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ دَ ] (مص مرکب ) شراب خوردن . باده نوشیدن : چو آشامیدم این پیمانه را پاک درافتادم ز مستی بر سر خاک .(گلشن راز).<
ناشامیدنلغتنامه دهخداناشامیدن . [ دَ ] (مص منفی ) نیاشامیدن . ناآشامیدن . مقابل آشامیدن . رجوع به آشامیدن شود.
نیاشامیدنلغتنامه دهخدانیاشامیدن . [ ن َ دَ ] (مص منفی ) مقابل آشامیدن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به آشامیدن شود.
آشامیدنیلغتنامه دهخداآشامیدنی . [ دَ ] (ص لیاقت ) درخور آشامیدن . سزاوار نوشیدن . || که نوشیدن آن بتوان . || که نوشیدن آن واجب است . || (اِ) آنچه آشامند. مقابل خوردنی . شراب . مشروب . شربت . حسو. (دهار). نوشیدنی . شروب .
درآشامیدنلغتنامه دهخدادرآشامیدن . [ دَ دَ ] (مص مرکب ) آشامیدن . نوشیدن . بلعیدن : هفت دریا را درآشامد هنوزکم نگردد سوزش آن خلق سوز. مولوی .رجوع به آشامیدن شود.
پیمانه آشامیدنلغتنامه دهخداپیمانه آشامیدن . [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ دَ ] (مص مرکب ) شراب خوردن . باده نوشیدن : چو آشامیدم این پیمانه را پاک درافتادم ز مستی بر سر خاک .(گلشن راز).<