آلود

'ālud

معنی

۱. = آلودن
۲. آلوده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): اشک‌آلود، خواب‌آلود، خون‌آلود، زهرآلود.

جست‌وجوی دقیق

آلود

لغت‌نامه دهخدا

آلود. (ن مف مرخم / نف مرکب ) در کلمات مرکبه از قبیل آردآلود، اشک آلود، بت آلود، تراب آلود، تهمت آلود، خاک آلود، خشم آلود، خواب آلود، خون آلود، خوی آلود، ریگ آلود، زهرآلود، سرمه آلود، شکرآلود، غرض آلود، غضب آلود، گردآلود، گِل آلود، مشک آلود، م

آلود

فرهنگ فارسی عمید

۱. = آلودن۲. آلوده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): اشک‌آلود، خواب‌آلود، خون‌آلود، زهرآلود.

جست‌وجوی هم‌آوا

عملیات چندملیتی

multinational operation, allied countries operation, allied forces operation

واژه‌های مصوب فرهنگستان

عملیاتی که نیروهای نظامی دو یا چند کشور برای اجرای مأموریتی مشترک در یک منطقه انجام می‏دهند

علود

لغت‌نامه دهخدا

علود. [ ع َل ْ وَدد ] (ع ص ) مسن و سخت ، و یا غلیظ و ضخیم . (از لسان العرب ). رجوع به عِلودّ شود.

علود

لغت‌نامه دهخدا

علود. [ ع ِل ْ وَدد ] (ع ص ) دراز و بزرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کبیر. (از اقرب الموارد): رجل علودالعنق ؛ مرد درازگردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || رجل علود؛ سخت و قسی . || مسن و سخت ، و یا غلیظ و ضخیم . رجوع به عَلود شود. || بزرگ و سالخورده . (از لسان العرب )

علوض

لغت‌نامه دهخدا

علوض . [ ع ِل ْ ل َ ] (ع اِ) شغال (لغت حمیری است ). (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).

یالود

لغت‌نامه دهخدا

یالود. (اِ) بندر را گویند و آن جایی است بر کناردریا برای فرود آمدن کالاها و متاع و اجناس ممالک بیگانه آباد کنند. (فرهنگ ترکتازان هند از آنندراج ).

جست‌وجوی مشابه

آلودگی

لغت‌نامه دهخدا

آلودگی . [ دَ / دِ ] (حامص ، اِ) لَوث . آلایش . عادت باعمال زشت . || گناه . فسق . فجور. جرم . || شوخ . دَرَن . وَسَخ : چو بشنید از او شاه به ، دین به پذیرفت از او راه و آئین به پر از نور ایزد بشد دخمه ها<br

آلودن

لغت‌نامه دهخدا

آلودن . [ دَ ] (مص ) مالیدن یا مالیده شدن چیزی به چیزی چنانکه اثری از آن در دوّمین بماند اعم ّ از نیک و بد و خشک و تر، چون آب و خاک و خون و اشک و مشک و زهر و قیر و خوی و پلیدی و جز آن . واین فعل لازم و متعدّی آید. تلویث . ملوث کردن . بطغ. بَدغ . تمریخ . تلطیخ . لطخ . تلطخ . ت

آلودگی

فرهنگ فارسی عمید

۱. حالت و چگونگی آلوده.۲. آمیختگی با هرچیز ناپاک.۳. ناپاکی: ◻︎ زآن نجاسات ره و آلودگی / نور را حاصل نگردد بدرگی (مولوی: ۷۲۳).۴. (اسم) لکۀ کثیف روی لباس: ◻︎ پاک بشوی از همه آلودگی / پیرهن و چادر و شلوار خویش (ناصرخسرو: ۱۷۸).۵. [مجاز] اعتیاد به مواد مخدر، الکل، و مانندِ آن.<br

آلودن

فرهنگ فارسی عمید

۱. چیزی را از حالت پاکی خارج کردن؛ آلوده ‌کردن؛ کثیف کردن.۲. چیزی را با چیزی مخلوط کردن؛ آغشته کردن.۳. تر کردن؛ خیس کردن.۳. (مصدر لازم) [قدیمی] از حالت پاک خارج شدن؛ کثیف شدن؛ آلوده شدن.

آلوده

فرهنگ فارسی عمید

آن‌که یا آنچه به چیزی پاک یا ناپاک آغشته شده؛ آن‌که به وضعیتی بد دچار شده؛ آغشته؛ مالیده به چیزی؛ ناپاک.

جست‌وجوی متن

sleepiest

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خواب آلود، خواب الود، خواب دار

sleepier

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خواب آلود، خواب الود، خواب دار

عکر

دیکشنری عربی به فارسی

گل الود , تيره , کدر , درهم وبرهم , مه الود

drowsy

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خواب آلود، چرت زن، کسل کننده، خواب الود

turbid

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کثیف، کدر، گل الود، درهم و برهم، تیره، مه الود

جست‌وجوی هم‌آغاز

آلودگی

لغت‌نامه دهخدا

آلودن

لغت‌نامه دهخدا

آلوده دامان

لغت‌نامه دهخدا

آلوده دامان . [ دَ / دِ ] (ص مرکب ) آلوده دامن . آنکه دامن ملوث دارد. مجازاً، که عفیف نباشد. بی عفاف . فاسق . فاجر : گرمن آلوده دامنم نه عجب همه عالم گواه عصمت اوست . حافظ.|| عاصی

آلوده کش

لغت‌نامه دهخدا

آلوده کش . [ دَ / دِ ک َ ] (ص مرکب ) (از: آلوده ، مُلوث + کَش ، بغل و تهیگاه ) بی عفاف : یکی آلوده کش باشد که شهری را بیالایدهم از گاوان یکی باشد که گاوان را کند ریخن .رودکی (از فرهنگ اسدی

آلودگی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

دامن آلود

لغت‌نامه دهخدا

دامن آلود. [ م َ ] (ن مف مرکب ) مخفف دامن آلوده . تردامن . فاسق و فاجر. آلوده دامن . گنه کار. دیوان سیاه . و نیز رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 261 شود.

دردآلود

لغت‌نامه دهخدا

دردآلود. [ دَ ] (ن مف مرکب ) دردآلوده . آلوده به درد. دردناک . دردمند. دلگیر. غمناک . (ناظم الاطباء) : ز آه آن طفلکان دردآلودگردی از غار بردمید چو دود. نظامی .آه دردآلود سعدی گر ز گردون بگذرددر توکافردل نگیرد ا

دردآلود

لغت‌نامه دهخدا

دردآلود. [ دُ ] (ن مف مرکب ) دردآلوده . هر چیز روانی مانند آب و یا شیر که کدر و آلوده به دردی باشد. (ناظم الاطباء). توأم با دُرد. تیره . کدر. به لای آمیخته . (یادداشت مرحوم دهخدا) : باده دردآلودتان مجنون کندصافی ار باشد ندانم چون کند.<p cl

دژآلود

لغت‌نامه دهخدا

دژآلود. [ دُ ] (ن مف مرکب ) دژآلوده . سهمگین . خشمگین . قهرآلود. (برهان ). خشمگین و غضبناک : یکی شیر دژآلود است در جنگ که دارد از مصاف شیر نر ننگ . خسروانی .ثَرملة؛ دژآلودخوردن ، یعنی بی ادب و پریشان خوردن . (از مج

دست آلود

لغت‌نامه دهخدا

دست آلود. [ دَ ] (مص مرکب مرخم ، اِمص مرکب ) دست آلودن . آغشته کردن دست به چیزی . || بهره بردن . متمتع شدن : آفریدم تا ز من سودی کنندتا ز شهدم دست آلودی کنند.مولوی .

درپیوند

بیشتر بدانید

آلود

'ālud

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری عربی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا