آهختهلغتنامه دهخداآهخته . [ هَِ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) آهیخته . آخته . آهنجیده . لنجیده . برکشیده . کشیده . بیرون کرده . برآورده . مسلول . مُشهَّر. افراخته . افراشته : رزبان برزد سوی رز گامی راغرضی را و مرادی را، کامی رابرگرفت
آهختهفرهنگ فارسی عمیدبرکشیده؛ برآورده؛ آهیخته؛ آخته: ◻︎ غمزهٴ ساقی به یغمای خرد آهخته تیغ / زلف جانان از برای صید دل گسترده دام (حافظ: ۶۲۲).
آهیختهلغتنامه دهخداآهیخته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) کشیده . برکشیده . بیرون آورده . برآورده . آخته . آهخته . آهنجیده . لنجیده . مسلول . مُشهّر. و رجوع به آهیختن ، آهِختن ، آختن و آهنجیدن شود.
لنجیدهلغتنامه دهخدالنجیده . [ ل َ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از لنجیدن . بیرون کشیده . آخته . آهخته .
آهنجیدهلغتنامه دهخداآهنجیده . [ هََ دَ / دِ ] (ن مف ) بیرون کرده . برکشیده . مسلول . مشهر. آخته . آهیخته . آهخته . || مسلوب . برکنده . || مجذوب .
فسارآهختهلغتنامه دهخدافسارآهخته . [ف َ / ف ِ هَِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) افسارگسسته . بی بندوبار. دهنه سرخود. (یادداشت بخط مؤلف ) : کنون جویی همی حیلت که گشتی سست و بیطاقت ترا دیدم به برنائی فسارآ