آهنیلغتنامه دهخداآهنی . [ هََ ](ص نسبی ) از آهن . منسوب به آهن . آهنین : میان من و او بایوان درست یکی آهنی کوه گفتی برست . فردوسی .برافراشتم گرزسیصدمنی برانگیختم باره ٔ آهنی .فردوسی .
آهنیفرهنگ فارسی عمید۱. چیزی که از آهن ساخته شده باشد؛ از جنس آهن.۲. [قدیمی، مجاز] نیرومند: ◻︎ برافراشتم گرز سیصدمنی / برانگیختم بارۀ آهنی (فردوسی۲: ۱۹۹).
پیشآهنگ ناوگان،پیشآهنگfleet leaderواژههای مصوب فرهنگستانهواگردی که دارای بیشترین پرواز در هر ناوگان است
آهنگلغتنامه دهخداآهنگ . [ هََ ] (اِ) قصد. عزم . عزیمت . عمد. (ادیب نطنزی ). تعمد. نیت . بسیج . تأمیم . استواء. اندیشه .توجه به . برفتن بسوی . حرد. نحو. اراده : خسرو غازی آهنگ بخارا داردزده از غزنین تا جیحون تاژ و خرگاه . بهرامی .ب
پاهنگلغتنامه دهخداپاهنگ . [ هََ ] (اِ مرکب ) پاسنگ . پاچنگ . چیزی که در یک پله ٔ ترازو آویزند تا با پله ٔ دیگر برابر شود. (برهان ). || و پاهنگ مرادف پاشنگ مخفف پادآهنگ مرکب از پای بمعنی پاینده و محفوظو آهنگ بمعنی قصد و چون آنرا بجهت تخم نگاهدارند گویا آهنگ حفظ آن کرده اند. (رشیدی ). || خلخال .
اعینیلغتنامه دهخدااعینی . [ اَ ی َ ] (ص نسبی ) نسبت است به اعین بمعنی فراخی در چشم . (از لباب الانساب ).
احنیلغتنامه دهخدااحنی . [ اَ نا ](ع ن تف ) مهربان تر. شفیق تر: هو احنی الناس ضلوعاً علیک ؛ ای اشفقهم علیک . (منتهی الارب ) (تاج العروس ). || (ص ) مرد گوژپشت . کوزپشت . مؤنث : حَنْواء.
آهنیابهلغتنامه دهخداآهنیابه . [ هََ ن ْ ب َ / ب ِ ] (اِ) خمیازه . دهان دره . دهن دره . آسا. فاژ. فاژه . خامیاز. خامیازه . بیاستو. باسک . دهن در. ثَأب . ثؤباء. و رجوع به آهبنیابه شود.
آهنینلغتنامه دهخداآهنین . [ هََ ] (ص نسبی ) (از پهلوی آسی نان ) منسوب به آهن . از آهن : صف دشمن ترا ناستد پیش ور همه آهنین ترا باشد. شهید بلخی .آنجا که پتک باید خایسک بیهده ست گوز است خواجه سنگین مغز، آهنین سفال . <p class="
آهنینهلغتنامه دهخداآهنینه . [ هََ نی ن َ / ن ِ ](ص نسبی ) آهنین . منسوب به آهن . از آهن : بدیماه ار ایدون که خواهد خدای بپوشم برزم آهنینه قبای . فردوسی . || (اِ مرکب ) آلات آهنین . آنچه از آهن کنند ا
آهنینهفرهنگ فارسی عمید[قدیمی] ظرف آهنی: ◻︎ همیشه تا نجهد ز آهنینه مرزنجوش / همیشه تا ندمد ز آبگینه سیسنبر (فرخی: ۱۱۹).
آهنیابهلغتنامه دهخداآهنیابه . [ هََ ن ْ ب َ / ب ِ ] (اِ) خمیازه . دهان دره . دهن دره . آسا. فاژ. فاژه . خامیاز. خامیازه . بیاستو. باسک . دهن در. ثَأب . ثؤباء. و رجوع به آهبنیابه شود.
آهنینلغتنامه دهخداآهنین . [ هََ ] (ص نسبی ) (از پهلوی آسی نان ) منسوب به آهن . از آهن : صف دشمن ترا ناستد پیش ور همه آهنین ترا باشد. شهید بلخی .آنجا که پتک باید خایسک بیهده ست گوز است خواجه سنگین مغز، آهنین سفال . <p class="
آهنین پنجهلغتنامه دهخداآهنین پنجه . [ هََپ َ ج َ / ج ِ ] (ص مرکب ) قوی پنجه . پرزور : یکی آهنین پنجه در اردبیل همی بگذرانید بیلک ز بیل .سعدی .
آهنین دللغتنامه دهخداآهنین دل . [ هََ دِ ] (ص مرکب ) شجاع . || قسی . بی رحم . نامهربان . سنگدل . آهن دل : آهنین دل بین که سنگ خاره از وی وام خواهدسخت تر زآن دل دل من کز چنین دل کام خواهد.؟
آهنینهلغتنامه دهخداآهنینه . [ هََ نی ن َ / ن ِ ](ص نسبی ) آهنین . منسوب به آهن . از آهن : بدیماه ار ایدون که خواهد خدای بپوشم برزم آهنینه قبای . فردوسی . || (اِ مرکب ) آلات آهنین . آنچه از آهن کنند ا
نرم آهنیلغتنامه دهخدانرم آهنی . [ ن َ هََ ] (حامص مرکب ) زبونی . عاجزی . (غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). صفت نرم آهن : که در من چه نرم آهنی دیده ای که پولاد اورا پسندیده ای .نظامی .