احفادلغتنامه دهخدااحفاد. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ حافِد و حَفَد. دختران . || فرزندزادگان . نبیرگان . نبسه گان اولاد : راه اولاد و احفاد او بازدادند تا بتعهد او قیام می نمودند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). تیر چرخی ... بیک پسر جغتای رسید که محبوب ترین احفاد چنگیز بود. (جهانگشای جوین
احفادلغتنامه دهخدااحفاد. [ اِ ] (ع مص ) رفتن کم از پویه ، یعنی کم از خَبَب . || شتابانیدن کسی را. بشتابانیدن . (زوزنی ). || اِحفاد بعیر؛ راندن شتر را برفتار حَفَدان ، یعنی برفتار کم از پویه . || بخدمت شتافتن . بشتافتن نزدیک کسی . (تاج المصادر). || بکینه آوردن کسی را. بخشم آوردن . (تاج المصادر)
احفادفرهنگ فارسی معین( اَ ) [ ع . ] (اِ.) جِ حافد و حفد. 1 - فرزند - زادگان ، نوادگان . 2 - یاران ، خادمان .
اوفادلغتنامه دهخدااوفاد. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ وافد، یا جج ِ وافد. (از منتهی الارب ). || ج ِ وَفْد. (المنجد) (آنندراج ). || هم علی اوفاد؛ ای علی سفر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).