اخفلغتنامه دهخدااخف . [ اَ خ َف ف ](ع ن تف ) نعت تفضیلی از خفیف . سبک تر. خفیف تر. مقابل اثقل : خزانه بگشادند هرچه اخف بود از جواهر و زر و سیم و جامه بغلامان داد تا برداشتند. (تاریخ بیهقی ).- امثال : اخف حلماً من العصفور . <span cl
اخفدیکشنری عربی به فارسیپنهان کردن , نهان کردن , نهفتن , ترساندن , مرعوب کردن , تشر زدن به , نهيب زدن به , بس بودن , کفايت کردن , کافي بودن , بسنده بودن
اخولغتنامه دهخدااخو. [ اَ ] (ع اِ) حالت رفعی اخ . برادر. برادر نسبی . || دوست . همنشین . ج ، اخون ، آخاء، اِخوان ، اُخوان ، اِخوة، اُخوة، اُخُوّ، اُخوّة.
اخولغتنامه دهخدااخو. [ اِ خ ُ ] (اِخ ) نام پری ایست در اساطیر قدیمه ٔ یونانی . || (یونانی ، اِ) انعکاس صدا بزبان یونانی . (قاموس الاعلام ).
اخیفلغتنامه دهخدااخیف . [ اَ ی َ ] (ع ص ) آنکه یک چشم سیاه و چشم دیگر ازرق دارد از مردم و اسب و جز آن . آنکه یک چشم سیاه دارد و دیگر سبز. (زوزنی ) (مؤید الفضلاء). چشمی سیاه و چشمی ازرق . آنکه یک چشم کبود دارد و دیگر چشم سیاه . اسبی که یک چشمش سیاه و یک کبود یا سفید باشد. مؤنث : خَیْفاء. ||
اخفشلغتنامه دهخدااخفش . [ اَ ف َ ] (اِخ ) ابوالحسن علی بن مبارک . از مردم کوفه است ، یکی از اَخافِش .
اخفاضلغتنامه دهخدااخفاض . [ اِ ](ع مص ) زن را ختنه کردن : اخفضت الجاریة اخفاضاً؛ ختنه کرد خویشتن را آن جاریه . || رفتن نرم . (آنندراج ). || تن آسانی کردن . (آنندراج ).
اخفاءلغتنامه دهخدااخفاء. [ اِ ] (ع مص ) پوشیده داشتن . پنهان داشتن . نهان کردن . پوشیده کردن . نهان داشتن . پنهان کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). پوشیدن . پوشانیدن . نهفتن . || آشکار کردن . (تاج المصادر بیهقی )(زوزنی ) (از اضداد است ). || نهان گردیدن .پوشیده گردیدن . || (اصطلاح تجوید) هر
اخفاتلغتنامه دهخدااخفات . [ اِ ] (ع مص ) اخفات ناقه ؛ بچه زادن وی بروزی که گشن یابد. || مقابل جهر. آهسته خواندن .
اخفشلغتنامه دهخدااخفش . [ اَ ف َ ] (اِخ ) ابوالحسن علی بن مبارک . از مردم کوفه است ، یکی از اَخافِش .
اخفاضلغتنامه دهخدااخفاض . [ اِ ](ع مص ) زن را ختنه کردن : اخفضت الجاریة اخفاضاً؛ ختنه کرد خویشتن را آن جاریه . || رفتن نرم . (آنندراج ). || تن آسانی کردن . (آنندراج ).
اخفاءلغتنامه دهخدااخفاء. [ اِ ] (ع مص ) پوشیده داشتن . پنهان داشتن . نهان کردن . پوشیده کردن . نهان داشتن . پنهان کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). پوشیدن . پوشانیدن . نهفتن . || آشکار کردن . (تاج المصادر بیهقی )(زوزنی ) (از اضداد است ). || نهان گردیدن .پوشیده گردیدن . || (اصطلاح تجوید) هر
اخفاتلغتنامه دهخدااخفات . [ اِ ] (ع مص ) اخفات ناقه ؛ بچه زادن وی بروزی که گشن یابد. || مقابل جهر. آهسته خواندن .
خفاخفلغتنامه دهخداخفاخف . [ خ َ خ ِ ] (ع ص ) بسیارآواز. منه : ضبعان خفاخف ؛ کفتاران بسیارآواز.(از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
زاخفلغتنامه دهخدازاخف . [ خ ِ ] (ع اِ، ص ) مرد متکبر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || فخرکننده . مفتخر. (اقرب الموارد).
لیاخفلغتنامه دهخدالیاخف . [ خ ُ ] (اِخ ) صاحب منصب قزاق که مجلس شورا را او بمباران کرد به امر محمد علی شاه ، و عده ای از آزادی خواهان را بکشت .
مصاخفلغتنامه دهخدامصاخف . [ م َ خ ِ ] (ع اِ) ج ِ مصخفة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به مصخفة شود.
