ارشقلغتنامه دهخداارشق . [ اَ ش َ ] (اِخ ) کوهی است بزمین موقان از نواحی آذربایجان نزدیک بذّ. شهر بابک خرّمی . (معجم البلدان ). موضعی است بمغرب طالش .
ارشقلغتنامه دهخداارشق . [ اَ ش َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از رشاقت . خوش قامت تر. زیبااندام تر. (غیاث ).
ارشکانلغتنامه دهخداارشکان . [ اَ ش َ ] (اِخ ) ارشگان بقول موسی خورنی مورخ ارمنی و سبه اوس . چهارمین پادشاه اشکانی ، و منطبق است با فرهاددوم و اردوان دوم . (ایران باستان ص 2585 و 2612).
ارشکیهلغتنامه دهخداارشکیه . [ اَ ش َ کی ی َ ] (اِخ ) نام شهر ری در قدیم و آن اقامتگاه شاهان اشکانی در فصل بهار بود. (ایران باستان ص 2645).
اشکفرهنگ فارسی معین(اَ) (اِخ .) = ارشک : نام مؤسس خاندان اشکانیان . عنوان هر یک از پادشاهان سلسلة مذکور.
ارساسلغتنامه دهخداارساس . [اَ ] (اِخ ) اشک نام مؤسس سلطنت پارت بزبانهای اروپائی . رجوع به ارشک شود.
ارماویرلغتنامه دهخداارماویر. [ اَ ] (اِخ ) آرماویر. موضعی در ارمنستان که وال ارشک در آنجا هیکلهائی بیاد نیاکان خود و نیز برای آفتاب و ماه ساخته بود. (ایران باستان 2608).
ارشکانلغتنامه دهخداارشکان . [ اَ ش َ ] (اِخ ) ارشگان بقول موسی خورنی مورخ ارمنی و سبه اوس . چهارمین پادشاه اشکانی ، و منطبق است با فرهاددوم و اردوان دوم . (ایران باستان ص 2585 و 2612).
ارشکیهلغتنامه دهخداارشکیه . [ اَ ش َ کی ی َ ] (اِخ ) نام شهر ری در قدیم و آن اقامتگاه شاهان اشکانی در فصل بهار بود. (ایران باستان ص 2645).
دارشکلغتنامه دهخدادارشک . [ رِ ] (اِ) زرشک . (دزی ج 1). بار درختی است معروف که در طعام ها و آش ها کنند و خورند. (برهان : زرشک ).
خارشکلغتنامه دهخداخارشک . [ رِ ش َ ] (اِ مرکب ) بیمار ابنه زدگی . حِکَّه . خارش . || خارش مقعد که آن را کِرمَک گویند.
شارشکلغتنامه دهخداشارشک . [ رَ ] (اِ) بمعنی تیهو باشد و آن جانوری است مانند کبک لیکن کوچکتر از کبک است . (برهان قاطع). طیهوج است . (فهرست مخزن الادویه ). || بمعنی رباب نیز آمده است و آن سازی است مانند طنبور بزرگی که دسته ٔ کوتاهی داشته باشد و بجای تخته بر روی آن پوست آهو کشند و چهار تار بر آن
سارشکلغتنامه دهخداسارشک . [ رَ ] (اِ) سارخک . پشه . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (شعوری ). بعوضه . بق : سارشک پیل را به سنان برزمین زندلیکن نه مرد پنجه و بازوی صرصر است .اثیرالدین اخسیکتی (از جهانگیری ، رشیدی ، انجمن آرا، آنندراج ).نیم سارشکی چو در نم
مارشکلغتنامه دهخدامارشک . [ رِ ] (اِخ ) قریه ای است از قرای طوس و محمدبن فضل بن علی مارشکی مکنی به ابوالفتح از آن قریه است . (از معجم البلدان ). دهی است از دهستان چولائی خانه در بخش حومه ٔ وارداک شهرستان مشهد، کوهستانی و سردسیر است و 3623 تن سکنه دارد. (از فره
