ارنبةلغتنامه دهخداارنبة. [ اَ ن َ ب َ ] (ع اِ) طرف بینی . (منتهی الارب ). پشک . سربینی . پرّه ٔ بینی . (غیاث ). هَرِ بینی . تثنیه : ارنبتین . ج ، ارانب . || خرگوش ماده . (منتهی الارب ) (غیاث ).
ارنبةلغتنامه دهخداارنبة. [ اَ ن َ ب َ ] (اِخ )یا قُرَیْبَة. نام قَینة ابن خطل ادرمی ّ. (امتاع الاسماع ج 1 ص 378 و 394).
ارنبهلغتنامه دهخداارنبه . [ ] (اِخ ) یا ارنیه . ملکه ٔ روم (؟): ملکت ارنبه پنج سال بود. (مجمل التواریخ و القصص ص 137). ارنیة التی اخذت الملک من ابیها. (تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیاء حمزه ص 53).
ارنبیهلغتنامه دهخداارنبیه . [ اَن َ بی ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) برگشتن پلک بالا یا زیر، که چشم بر هم نیاید، چنانکه چشم خرگوش در خواب .
ارنبیةلغتنامه دهخداارنبیة. [ اَ ن َ بی ی َ ] (ع اِ) گیاهی است که بگیاه نصی ماند. اُرَینبه . رجوع به ارینبه شود.
ارینبةلغتنامه دهخداارینبة. [ اُ رَ ن ِ ب َ ] (اِخ ) آبی است غنی بن اعصربن سعدبن قیس را و در قُرب آن وادیهاست . (معجم البلدان ). و آن نزدیک ضریه است . درمنتهی الارب چ طهران ارینیّه (کزبیریّه ) آمده است .
ارنبهلغتنامه دهخداارنبه . [ ] (اِخ ) یا ارنیه . ملکه ٔ روم (؟): ملکت ارنبه پنج سال بود. (مجمل التواریخ و القصص ص 137). ارنیة التی اخذت الملک من ابیها. (تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیاء حمزه ص 53).
کابسةلغتنامه دهخداکابسة. [ ب ِ س َ ] (ع ص ) ارنبة کابسة؛ نوک بینی بر لب فرودآمده . (منتهی الارب ). المقبلة علی الشفة العلیا. (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
منتفشةلغتنامه دهخدامنتفشة. [ م ُ ت َ ف ِ ش َ ] (ع ص ) امة منتفشةالشعر؛ داه پراکنده موی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ارنبة منتفشة؛ نوک بینی گسترده بر روی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).