ازگللغتنامه دهخداازگل . [ اَ گ ِ ] (اِ) ازگیل . و در لاهیجان ، کلاردشت و گرگان بنام کُنوس ، کُنُس ، کُندُز، و در کتول باسم کُندُس نامیده میشود. و رجوع به ازگیل شود.
حجل حجللغتنامه دهخداحجل حجل . [ ح َ ج َ ح َ ج َ ] (ع صوت مرکب ) کلمه ای که بدان گوسفندان را زجر کنند و یا برخیزانند برای دوشیدن . (منتهی الارب ).
حجللغتنامه دهخداحجل . [ ح ِ ج ِ / ح ِ ج ِل ل ] (ع اِ) بند. پای بند که بر پای نهند. (ناظم الاطباء). پای برنجن . خلخال . (منتهی الارب ). ج ، احجال و حجول .
ازگلدیلغتنامه دهخداازگلدی . [ اُ گ َ ] (ترکی ، ص مرکب ) (از: اُز، خود + گلدی ، آمد) دشنامی است که زنان بزنی بی سروپا گویند. بی پدر و مادر. خسیس . فرومایه . بی اصل .
تپیلواژهنامه آزادانبوهی ازگل های شل دریکجا .که معمولاپس ازواژه تیل (گل شل )مورداستفاده قرارمی گیرد.به شکل( تیل و تپیل)
ناسزاها: احمقفرهنگ فارسی طیفیمقوله: احساسات بین فردی ادان، خَر، بی‌شعور، بی‌مقدار، نفهم، بدچشم، علیه‌اللعنه، علیهم‌اللعنه، ازگل، بی‌شرف، پدرسوخته، بی‌همه‌چیز، پدرسگ، بدبخت ورپریده عفریت، عفریته شرور، فاسد، رذل، خائن، نادرست
بیشعورفرهنگ فارسی طیفیمقوله: شکلگیری عقاید؛ عام شعور، ناآگاه، لاادراک، غافل، بی‌خبر، بی‌فکر، حیوان، گیاه بی‌حرکت، بی‌بو حیوانی، غریزی، لاادراک، تقلیدی ابله، احمق، تهی‌مغز، نفهم، ازگل، اشکول، کودن، دیوانه، مجنون
ازگلدیلغتنامه دهخداازگلدی . [ اُ گ َ ] (ترکی ، ص مرکب ) (از: اُز، خود + گلدی ، آمد) دشنامی است که زنان بزنی بی سروپا گویند. بی پدر و مادر. خسیس . فرومایه . بی اصل .
بازگللغتنامه دهخدابازگل . [ گ ُ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش رودسر شهرستان لاهیجان که در 6 هزارگزی جنوب رودسر در جلگه قرار دارد. هوایش معتدل مرطوب و دارای 306 تن سکنه است . آبش از نهر پل رود و محصولش برنج و شغل مردمش
