استادکار

'ostādkār

معنی

۱. کسی که عده‌ای را در صنعتی یا حرفه‌ای آموزش می‌دهد.
۲. سرپرست و بزرگ‌تر کارگران در کارگاه صنعتی.

جست‌وجوی دقیق

استادکار

لغت‌نامه دهخدا

استادکار. [ اُ ] (ص مرکب ) اُستاکار. ماهر مسلط در صنعت یا حرفه ای : شاگردپیشگان و خریطه کشان وی استادکار تیر سپهرند بر زمین .سوزنی .

استادکار

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که عده‌ای را در صنعتی یا حرفه‌ای آموزش می‌دهد.۲. سرپرست و بزرگ‌تر کارگران در کارگاه صنعتی.

استادکار

دیکشنری فارسی به عربی

عامل , ماهر

استادکار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

artful, artificer, craftsman, master

استادکار

فرهنگ فارسی معین

( ~.) (ص فا.) 1 - ماهر و مسلط و متخصص در صنعتی یا حرفه ای . در لفظ عامیانه اوساکار. 2 - کارفرما.

جست‌وجوی هم‌آوا

استذکار

لغت‌نامه دهخدا

استذکار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) اذّکار. تذکر. تَذکیر. ذِکری . یاد گرفتن خواستن . (زوزنی ). || یاد گرفتن . || درس گفتن . || نگاه داشتن . (منتهی الارب ). || استذکار کسی یا چیزی ؛ یاد گرفتن . || اِرتمام .