اسرفلغتنامه دهخدااسرف . [ اُ رُ ] (معرب ، اِ) معرب سرب . اسرب . (دزی ج 1ص 21) (الجماهر بیرونی ص 258). رجوع به اسرب شود.
آنکلغتنامه دهخداآنک . [ ن ُ ] (ع اِ) سُرُب . سُرْب . اُسرُب . اُسرُف . رصاص یا رصاص اسود. || قلعی یا رصاص ابیض .
سرب سوختهلغتنامه دهخداسرب سوخته . [ س ُ ب ِت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زرگون . زرقون . زرجون . سلیقون . سندوقس . اسرب محروق . (یادداشت مؤلف ).