اسغدهلغتنامه دهخدااسغده . [ اَ س َ دَ / دِ ] (ن مف ) ساخته و آماده و مهیا. (برهان ). آسغده . (مؤید الفضلاء). رجوع به آسغده شود.
آسغدهلغتنامه دهخداآسغده . [ س َ دَ / دِ ] (ن مف ) (از: آ، نا + سغده ، سخته یعنی سنجیده و وزن کرده ) نسنجیده و وزن ناکرده : خاطر عاطر تو غارت کردگنج آسغده ٔنهان قلم .مسعودسعد.
آسغدهلغتنامه دهخداآسغده . [ س َ دَ / دِ ] (ن مف ) ساخته . آماده . سیجیده . بسیجیده : همی بایدْت رفت و راه دور است بسغده دار یکسر شغلها را. رودکی .نشاید درون نابسغده شدن نباید که نَتْوانْش بازآمد
آسغدهلغتنامه دهخداآسغده . [ س ُ دَ / دِ ] (ن مف ) (از: آ، نا + سُغده ، سوخته ) نیم سوز : ایستاده میان گرمابه همچو آسغده در میان تنور.معروفی .
آسغدهفرهنگ فارسی عمیدآماده؛ مهیا: ◻︎ جایی که جنگ باشد پذرفتهایم صلح / وآنجا که صلح باشد آسغدهایم جنگ (سوزنی: لغتنامه: آسغده).
آسغدهفرهنگ فارسی عمید۱. نیمسوز.۲. هیزم نیمسوخته: ◻︎ ایستاده میان گرمابه / همچو آسغده در میان تنور (معروفی: شاعران بیدیوان: ۱۴۱).
آسغدهفرهنگ فارسی عمیدآماده؛ مهیا: ◻︎ جایی که جنگ باشد پذرفتهایم صلح / وآنجا که صلح باشد آسغدهایم جنگ (سوزنی: لغتنامه: آسغده).
سغدهلغتنامه دهخداسغده . [ س َ دَ / دِ ] (ن مف ) به معنی آسغده است که آماده و مهیا باشد. (برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ). رجوع به آسغده شود.
اسفدلغتنامه دهخدااسفد. [ اَ ف َ ] (اِ) هیزم نیم سوخته . کذا فی المحمودی . (شعوری ). این کلمه مصحف اسغده و آسغده است .
آسغدهلغتنامه دهخداآسغده . [ س ُ دَ / دِ ] (ن مف ) (از: آ، نا + سُغده ، سوخته ) نیم سوز : ایستاده میان گرمابه همچو آسغده در میان تنور.معروفی .
آسغدهلغتنامه دهخداآسغده . [ س َ دَ / دِ ] (ن مف ) (از: آ، نا + سغده ، سخته یعنی سنجیده و وزن کرده ) نسنجیده و وزن ناکرده : خاطر عاطر تو غارت کردگنج آسغده ٔنهان قلم .مسعودسعد.