استامبولیفرهنگ فارسی معین(اِ بُ) (ص نسب .) = استانبولی . اسلامبولی : 1 - آن چه منسوب به استامبول باشد. 2 - از مردم استامبول (ترکیه )، اهل استامبول .
فلفل اسلامبولیلغتنامه دهخدافلفل اسلامبولی . [ ف ِ ف ِ ل ِ اِ ب ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فلفل هندی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فلفل هندی شود.
اسلامبولی پلولغتنامه دهخدااسلامبولی پلو. [ اِ پ ُ ل َ / لُو ] (اِ مرکب ) نوعی پلو که در آن آب گوجه فرنگی (طماطة) ریزند. و در اسلامبول آنرا عجم پلاو نامند.
اصطنبولیلغتنامه دهخدااصطنبولی . [ اِ طَم ْ ] (اِ) اِسْتَنْبُلی . اسلامبولی . در تداول عامه بر ظرفی از حلب یا آهن اطلاق شود که آنرا برای گچ ساختن بکار برند و در زمره ٔ ابزار بنایی بشمار است .