اسماعیلیلغتنامه دهخدااسماعیلی . [ اِ ] (اِخ ) ابومعمربن ابی سعیدبن ابی بکر. وی شرف نفس را با شرف طبع و کرم ادب را با کرم نسب جمع داشت و در فقه مستولی و در شعر نیکوتصرف بود چندانکه صاحب بن عباد در وصف قصیده ای که ازو رسیده بود فصلی به پدر او ابوسعید نوشت و نسخه ٔ آن این است : و بعد فهل اتاک حدیث ا
اسماعیلیلغتنامه دهخدااسماعیلی . [ اِ ] (اِخ ) احمدبن ابراهیم بن اسماعیل . حافظ. از مردم گرگان . متوفی بسال 371 هَ . ق . او راست : مستخرج . و معجم . و مسند در حدیث . (اعلام زرکلی ج 1 ص 30).
اسماعیلیلغتنامه دهخدااسماعیلی . [ اِ ] (اِخ ) دهی از دهستان ایوان بخش گیلان شهرستان اسلام آباد غرب . 7000 گزی شمال باختری جوزر، کنار شوسه ٔ اسلام آباد غرب به ایلام . دشت . سردسیر. سکنه 250 تن . شیعه . زبان : کردی ، فارسی . آب از
اسماعیلیلغتنامه دهخدااسماعیلی . [ اِ ] (اِخ ) محدث است . رجوع به تاریخ الخلفاء سیوطی چ 1351 ص 49، 69 و 275 شود.
اسماعیلیلغتنامه دهخدااسماعیلی . [ اِ ] (اِخ ) یا اسماعیل نام انگشتری زمردین مشهور. ابوریحان در الجماهر آرد: «و وهب [المهدی ] للرشید الخاتم المعروف باسماعیل من زمردة لم یر مثلها و فیها ثقبة و طلب لها سنین ما یشابها لیسدتلک الثقبة به حتی وجده بعد حین و عمل ما یهندم فیها و احضر الصواغ و صاغوا بین ید
شیخ اسماعیلیلغتنامه دهخداشیخ اسماعیلی . [ ش َ اِ ] (اِخ ) اسم طایفه ای از ایلات کرد ایران است که تقریباً 400 نفر میشوندو در ییلاق محال اسفندآباد، قشلاق گرمسیرات لرستان ، وذهاب سکنی دارند و در عهد فتحعلیشاه به ایران آمده اند. (یادداشت مؤلف ) (جغرافیای سیاسی کیهان ص <
ابوبکر اسماعیلیلغتنامه دهخداابوبکر اسماعیلی . [ اَ بو ب َ رِ اِ ] (اِخ ) یکی از مشاهیر فقهاء شافعی . او راست ارجوزه ای در فقه . و او پدرزن ابوعبداﷲ محمدبن حسن استرآبادی معروف به خَتَن است .
علی اسماعیلیلغتنامه دهخداعلی اسماعیلی . [ ع َ ی ِ اِ ] (اِخ ) ابن سلیمان یمنی بکیلی تمیمی زیدی اسماعیلی ، ملقّب به حیدرة. رجوع به علی بکیلی شود.
علاءالدین اسماعیلیلغتنامه دهخداعلاءالدین اسماعیلی . [ ع َ ئُدْ دی ن ِ اِ ] (اِخ ) حاکم قلعه ٔ الموت . رجوع به علاءالدین محمد شود.
اسماعیللغتنامه دهخدااسماعیل . [ اِ ] (اِخ ) ابن ابراهیم خلیل (ع ). مؤلف تاریخ گزیده گوید: ساره (زوجه ٔ ابراهیم ) هاجر را با ابراهیم بخشید، ابراهیم را ازو پسری آمد در هشتادوشش سالگی ، او را اسماعیل نام نهاد، ساره را بدان رشک خاست ، اسماعیل را ختنه کرد و بر همه ٔ مسلمانان واجب شد. چون اسماعیل دوس
اسماعیلیهلغتنامه دهخدااسماعیلیه . [ اِ لی ی َ / ی ِ] (ص نسبی ) (درهم ...) یکی از انواع نقود مردم سمرقند در عهد سامانیان . (رودکی تألیف نفیسی ج 1 ص 119).
اسماعیلیةلغتنامه دهخدااسماعیلیة. [ اِ لی ی َ ] (اِخ ) (مقبره ٔ...) مزار اسماعیلیان خاندانی از فقهاء و دانشمندان بخارا و از بقاع متبرک آن شهر. (رودکی تألیف نفیسی ج 1 صص 445-446).
اسماعیلیانلغتنامه دهخدااسماعیلیان . [ اِ ] (اِخ ) رجوع به اسماعیلیه شود : من چو اسماعیلیانم بی حذربل چو اسماعیل از آزادم زسر. مولوی .و رجوع به فهرست تاریخ گزیده و فهرست رودکی تألیف نفیسی ج 3 شود.
اسماعیلیهلغتنامه دهخدااسماعیلیه . [ اِ لی ی َ ] (اِخ ) دهی از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز، در 46000 گزی جنوب باختری اهواز و 13000 گزی باختر راه اهواز به آبادان کنار رود کارون . دشت . گرمسیر. سکنه <span class="hl" dir="ltr"
افرخشیلغتنامه دهخداافرخشی . [اَ رَ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن اسماعیل بن اسحاق بن ابراهیم بخاری ، رئیس و پیشوای علمای معروف به اسماعیلی بود. وی در سن هشتادوچهارسالگی به سال 384 هَ . ق . درگذشت . (از لباب الانساب ). و رجوع به اسماعیلی شود.
اسماعیللغتنامه دهخدااسماعیل . [ اِ ] (اِخ ) ابن قائم بامراﷲ اسماعیلی . رجوع به المنصور بقوةاﷲ اسماعیل ... شود.
هفت امامیفرهنگ فارسی معین( ~. اِ) [ فا - ع . ] (ص نسب .) 1 - منسوب به هفت امام . 2 - اسماعیلی ، سبعیه .
اسماعیلیهلغتنامه دهخدااسماعیلیه . [ اِ لی ی َ / ی ِ] (ص نسبی ) (درهم ...) یکی از انواع نقود مردم سمرقند در عهد سامانیان . (رودکی تألیف نفیسی ج 1 ص 119).
اسماعیلیةلغتنامه دهخدااسماعیلیة. [ اِ لی ی َ ] (اِخ ) (مقبره ٔ...) مزار اسماعیلیان خاندانی از فقهاء و دانشمندان بخارا و از بقاع متبرک آن شهر. (رودکی تألیف نفیسی ج 1 صص 445-446).
اسماعیلیانلغتنامه دهخدااسماعیلیان . [ اِ ] (اِخ ) رجوع به اسماعیلیه شود : من چو اسماعیلیانم بی حذربل چو اسماعیل از آزادم زسر. مولوی .و رجوع به فهرست تاریخ گزیده و فهرست رودکی تألیف نفیسی ج 3 شود.
اسماعیلیهلغتنامه دهخدااسماعیلیه . [ اِ لی ی َ ] (اِخ ) دهی از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز، در 46000 گزی جنوب باختری اهواز و 13000 گزی باختر راه اهواز به آبادان کنار رود کارون . دشت . گرمسیر. سکنه <span class="hl" dir="ltr"
شیخ اسماعیلیلغتنامه دهخداشیخ اسماعیلی . [ ش َ اِ ] (اِخ ) اسم طایفه ای از ایلات کرد ایران است که تقریباً 400 نفر میشوندو در ییلاق محال اسفندآباد، قشلاق گرمسیرات لرستان ، وذهاب سکنی دارند و در عهد فتحعلیشاه به ایران آمده اند. (یادداشت مؤلف ) (جغرافیای سیاسی کیهان ص <
ابوبکر اسماعیلیلغتنامه دهخداابوبکر اسماعیلی . [ اَ بو ب َ رِ اِ ] (اِخ ) یکی از مشاهیر فقهاء شافعی . او راست ارجوزه ای در فقه . و او پدرزن ابوعبداﷲ محمدبن حسن استرآبادی معروف به خَتَن است .
علی اسماعیلیلغتنامه دهخداعلی اسماعیلی . [ ع َ ی ِ اِ ] (اِخ ) ابن سلیمان یمنی بکیلی تمیمی زیدی اسماعیلی ، ملقّب به حیدرة. رجوع به علی بکیلی شود.
علاءالدین اسماعیلیلغتنامه دهخداعلاءالدین اسماعیلی . [ ع َ ئُدْ دی ن ِ اِ ] (اِخ ) حاکم قلعه ٔ الموت . رجوع به علاءالدین محمد شود.
