اسنانلغتنامه دهخدااسنان . [ اِ ] (ع مص ) کلانسال شدن . (منتهی الارب ). بزاد برآمدن . (تاج المصادر بیهقی ). بسیارسال شدن . || برآمدن دندان . || رویانیدن دندان را. (منتهی الارب ). || اسنان سدیس ناقه ؛ نبت آن . رستن دندان هشت سالگی اشتر و رویانیدن آن . (تاج المصادر بیهقی ).
اسنانلغتنامه دهخدااسنان . [ ] (اِخ ) یکی از نوکران شهزاده یساور که از جانب وی ودیگر شهزادگان با جمعی دیگر بعنوان ایلچی نزد ابوسعید رفت . (ذیل جامعالتواریخ رشیدی حافظ ابرو ص 81).
اسنانلغتنامه دهخدااسنان . [ اَ ] (اِخ ) دهی از دهستان شاخنات بخش درمیان شهرستان بیرجند، 78000 گزی شمال باختری درمیان ، 12000 گزی جنوب خاوری شاخن . کوهستانی ، معتدل . سکنه 231 تن . شیعه . زبان
اسنانلغتنامه دهخدااسنان . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ سِن ّ. سالها. (غیاث ). || دندانها. (غیاث ): حَدثنا ابراهیم بن عبدالرحمن ابوسهل مولی موسی بن طلحة قال رأیت موسی بن طلحة قد شد اسنانه بذهب . (الکنی و الاسماء للدولابی ).
اشنان اسنانلغتنامه دهخدااشنان اسنان . [ اُ ن ِ اَ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) بارزد. (تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 49). قنه . (تذکره ٔ داود ص 71). رجوع به بارزد و قنه شود.
حسنانلغتنامه دهخداحسنان . [ ح َ س َ ] (اِخ ) نام دو جای معروف است در بلادضبه و بنابر قول دیگر نام رمله ای است متعلق به بنی سعد و نظر بر قول دیگر نام مرغزاری است در بلاد ضبه .
حسنانلغتنامه دهخداحسنان . [ ح َ س َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ حسن . حسن و حسین دو سبط پیغمبر(ص ). (مهذب الاسماء).
اسنانیلغتنامه دهخدااسنانی . [ اِ ] (ص نسبی ) منسوب به اِسنی یا اَسنی شهری بصعید مصر. (منتهی الارب ). و رجوع به اِسنا شود.
اسنان الذئبلغتنامه دهخدااسنان الذئب . [ اَ نُذْ ذِءْب ْ ] (ع اِمرکب ) به لغت فارسی دندان گرگ خوانند و به سریانی شنتدنیا و شوشیدما گویند. جبرئیل و صهاربخت گویند او را بعربی بقلةالیهود گویند و ابوحداد گوید که پلنگ به خوردن او مأنوس است . (ترجمه ٔ صیدنه ٔ بیرونی ). گیاهی است مألوف پلنگ . (مؤید الفضل
اشنان اسنانلغتنامه دهخدااشنان اسنان . [ اُ ن ِ اَ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) بارزد. (تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 49). قنه . (تذکره ٔ داود ص 71). رجوع به بارزد و قنه شود.
اسنان الذئبلغتنامه دهخدااسنان الذئب . [ اَ نُذْ ذِءْب ْ ] (ع اِمرکب ) به لغت فارسی دندان گرگ خوانند و به سریانی شنتدنیا و شوشیدما گویند. جبرئیل و صهاربخت گویند او را بعربی بقلةالیهود گویند و ابوحداد گوید که پلنگ به خوردن او مأنوس است . (ترجمه ٔ صیدنه ٔ بیرونی ). گیاهی است مألوف پلنگ . (مؤید الفضل
اسنانیلغتنامه دهخدااسنانی . [ اِ ] (ص نسبی ) منسوب به اِسنی یا اَسنی شهری بصعید مصر. (منتهی الارب ). و رجوع به اِسنا شود.
ماءالاسنانلغتنامه دهخدامأالاسنان . [ ئُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب ) مینای دندان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ذهاب ماءالاسنان . (قانون ابوعلی سینا، کتاب سیم چ تهران ص 100).
ماسنانلغتنامه دهخداماسنان . (اِخ ) دهی از دهستان شاخنات است که در بخش درمیان شهرستان بیرجند واقع است و 127 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
اشنان اسنانلغتنامه دهخدااشنان اسنان . [ اُ ن ِ اَ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) بارزد. (تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 49). قنه . (تذکره ٔ داود ص 71). رجوع به بارزد و قنه شود.
