لغتنامه دهخدا
اظفور. [ اُ ] (ع اِ) ناخن انسان . (از متن اللغة). ناخن . ج ، اظافیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (قاموس عصری انگلیسی بعربی ) . ظُفر، یقال : بینهما قیس اظفور. ج ، اظافر. (اقرب الموارد). || کمان . ج ، اظافیر. (از متن اللغة). || ریزه هایی که بر شاخ درخت انگور پیچیده