اعتکاف

'e'tekāf

معنی

۱. گوشه‌نشین شدن.
۲. در جایی ماندن.
۳. گوشه‌نشینی برای عبادت.

مترادف

اعتزال، خلوت، زاویهنشینی، عزلت، عزلتگزینی، گوشهگیری، گوشهنشینی

جست‌وجوی دقیق

اعتکاف

لغت‌نامه دهخدا

اعتکاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص )انتظار چیزی کشیدن . (ناظم الاطباء). انتظار چیزی کردن . (منتهی الارب ). || خود را بازداشتن و گوشه نشین شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). گوشه نشین شدن در مسجد و بازایستادن از چیزی . (آنندراج ). بازایستادن از چیزی . (کنز از غیاث اللغات )

اعتکاف

فرهنگ فارسی عمید

۱. گوشه‌نشین شدن.۲. در جایی ماندن.۳. گوشه‌نشینی برای عبادت.

اعتکاف

فرهنگ مترادف و متضاد

اعتزال، خلوت، زاویهنشینی، عزلت، عزلتگزینی، گوشهگیری، گوشهنشینی

اعتکاف

فرهنگ فارسی معین

(اِ تِ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) گوشه نشین شدن . 2 - (اِمص .) گوشه گیری .

جست‌وجوی هم‌آوا

اعتکاف جستن

لغت‌نامه دهخدا

اعتکاف جستن . [اِ ت ِ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) معتکف شدن . اعتکاف کردن .

اعتکاف نشین

لغت‌نامه دهخدا

اعتکاف نشین . [ اِ ت ِ ن ِ ] (نف مرکب )آن که به اعتکاف نشسته . اقامت کننده در محلی برای اعتکاف . و کنایه از مجاور و مقیم در محلی : رستنی درکشیده سربزمین نامیه گشته اعتکاف نشین .نظامی .