لغتنامه دهخدا
اعناق . [ اَ ] (ع اِ) گردنها و بزرگان قوم . (از لطائف و منتخب از غیاث اللغات ). ج ِ عُنُق و عُنق و عُنَق ، بمعنی گردن ومهتران و پاره ای از خیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ عُنُق و عُنق ، گردن . (آنندراج ). ج ِ عُنُق و عُنق ، بمعنی عضوی که فاصله ٔ میان سر و تن است . (از
