افشرهلغتنامه دهخداافشره . [ اَ ش ُ رَ / رِ ] (ن مف ، اِ) هرچیز که آن را افشرده باشند و بعربی عصاره گویند. (برهان ). شیره ٔهر چیز که افشرده باشند و بعربی عصاره گویند. (فرهنگ مجمعالفرس ). فشرده شده که در عربی عصاره گویند. (فرهنگ شعوری ). عصاره . (تفلیسی ). عصیر
مورد افشرهلغتنامه دهخدامورد افشره . [ اَ ش ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) مورد افشرج . رب الاَّس . (تذکره ٔ ابن بیطار). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
غوره افشرهلغتنامه دهخداغوره افشره . [ رَ / رِ اَ ش ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) غوره افشرج . رب ﱡالحِصرِم . (مفردات ابن بیطار).
افشره خوریلغتنامه دهخداافشره خوری . [ اَ ش ُ رَ / رِ خوَ / خ ُ ] (اِ مرکب ) پیاله و جامی که در آن افشره خورند. (یادداشت مؤلف ).
افشره گرلغتنامه دهخداافشره گر. [ اَ ش ُ رَ / رِ گ َ] (ص مرکب ) عصار. (ضیاء). روغن گیر و عصار را گویند.(هفت قلزم ). آنکه شربت افشره میگیرد. کسی که شیره وعصاره ٔ میوه و نبات میگیرد. و رجوع به افشره شود.
مورد افشرهلغتنامه دهخدامورد افشره . [ اَ ش ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) مورد افشرج . رب الاَّس . (تذکره ٔ ابن بیطار). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
غوره افشرهلغتنامه دهخداغوره افشره . [ رَ / رِ اَ ش ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) غوره افشرج . رب ﱡالحِصرِم . (مفردات ابن بیطار).
افشره خوریلغتنامه دهخداافشره خوری . [ اَ ش ُ رَ / رِ خوَ / خ ُ ] (اِ مرکب ) پیاله و جامی که در آن افشره خورند. (یادداشت مؤلف ).
افشره گرلغتنامه دهخداافشره گر. [ اَ ش ُ رَ / رِ گ َ] (ص مرکب ) عصار. (ضیاء). روغن گیر و عصار را گویند.(هفت قلزم ). آنکه شربت افشره میگیرد. کسی که شیره وعصاره ٔ میوه و نبات میگیرد. و رجوع به افشره شود.
افشره خوریلغتنامه دهخداافشره خوری . [ اَ ش ُ رَ / رِ خوَ / خ ُ ] (اِ مرکب ) پیاله و جامی که در آن افشره خورند. (یادداشت مؤلف ).
افشره گرلغتنامه دهخداافشره گر. [ اَ ش ُ رَ / رِ گ َ] (ص مرکب ) عصار. (ضیاء). روغن گیر و عصار را گویند.(هفت قلزم ). آنکه شربت افشره میگیرد. کسی که شیره وعصاره ٔ میوه و نبات میگیرد. و رجوع به افشره شود.
دزدافشرهلغتنامه دهخدادزدافشره . [ دُ اَ ش َ رَ / رِ ] (ص مرکب ) به معنی دزدافشار است . (از برهان ) (از آنندراج ). رجوع به دزدافشار شود.
مورد افشرهلغتنامه دهخدامورد افشره . [ اَ ش ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) مورد افشرج . رب الاَّس . (تذکره ٔ ابن بیطار). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
غوره افشرهلغتنامه دهخداغوره افشره . [ رَ / رِ اَ ش ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) غوره افشرج . رب ﱡالحِصرِم . (مفردات ابن بیطار).