اللـه داد

'allāhdād

معنی

۱. [عامیانه] مال خداداده.
۲. [قدیمی] خداداد.
۴. [قدیمی] آنچه به غنیمت ببرند یا غارت کنند.

جست‌وجوی دقیق

اللـه داد

فرهنگ فارسی عمید

۱. [عامیانه] مال خداداده.۲. [قدیمی] خداداد.۴. [قدیمی] آنچه به غنیمت ببرند یا غارت کنند.

جست‌وجوی هم‌آوا

اللـه اللـه

۱. زنهار؛ زینهار؛ الحذر؛ بترس از خدا. Δ در مقام تحذیر و هنگامی که کسی سخنی بگوید یا کاری کند که روا نباشد استعمال می‌شود.۲. تو را به ‌خدا؛ برای خدا. Δ در مقام اصرار به‌ کار می‌رود.۳. عجبا؛ شگفتا. Δ در مقام تعجب و تحیر از شگفتی و عظمت چیزی می‌گویند.

نابسم‌الله،تخم نابسم الله

گویش تهرانی

جن،تخم جن

حلیلة

لغت‌نامه دهخدا

حلیلة. [ ح َ ل َ ] (ع اِ) زوجه . (از منتهی الارب ). منکوحة. زن منکوحة. (آنندراج ) (غیاث ). همسر. جفت . زن . (دهار). ج ، حلایل . (مهذب الاسماء). || زن هم منزل . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

هلیله

لغت‌نامه دهخدا

هلیله . [ هََ لی ل َ ] (اِخ ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان بوشهر که 584 تن سکنه دارد. آب آن از چاه و محصول عمده اش غله و صیفی و کار مردم ماهیگیری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).

هلیله

لغت‌نامه دهخدا

هلیله . [ هََ لی ل َ / ل ِ ] (اِ) اهلیلج . هلیلج . از درختان نواحی حاره است که میوه اش مصرف طبی دارد و آن چند نوع است : هلیله ٔ بزرگ که کابلی گویند، هلیله ٔ زرد و بلیله . درخت آن کوچک چون سیب و به و آلو و برگ آن کوچکتر و دراز چون برگ بید. (یا