اهتوخشیفرهنگ فارسی عمیدبنابر شاهنامه، یکی از طبقات چهارگانۀ مردم در زمان جمشید که پیشهور و صنعتگر بودند: ◻︎ چهارم که خوانند اهتوخشی / هم از دستورزان با سرکشی (فردوسی:۱/۴۳).
اهنوخوشیلغتنامه دهخدااهنوخوشی . [ اَ خ َ ] (اِ) اهل حرفت . (برهان ) (هفت قلزم ) (فرهنگ شعوری ). یکی از چهارقسم است از اقسام مردم که جمشید قرار داده بود و آن چنان است که جمشید طوایف انام را بر چهار قسم کرد: اول را کاتوزی نامید و فرمود که در کوهها و غارها مکان کنند و بعبادت خدا و کسب علوم مشغول باش