اوباشتنلغتنامه دهخدااوباشتن . [ اَ ت َ ] (مص ) اوباریدن . بلع کردن . (ناظم الاطباء). || پر کردن . || افکندن . (برهان ) (آنندراج ) (از انجمن آرا) : هست اوباشتن چه افکندن معنی دیگرش چه آگندن . (فرهنگ منظومه ).رجوع به اوباریدن شود.
نوباشتنلغتنامه دهخدانوباشتن . [ ن َ / نُو ت َ ] (مص منفی ) نیوباشتن . نااوباشتن . مقابل اوباشتن . رجوع به اوباشتن شود.
اوباشانلغتنامه دهخدااوباشان . [ اَ ] (نف ، ق ) در حال اوباشتن . رجوع به اوباشتن شود. || (اِ) ج ِ فارسی اوباش .
بیوباشتنلغتنامه دهخدابیوباشتن . [ ی َ / یُو ت َ ] (مص ) اوباریدن . بلع کردن . اوباردن . اوباشتن . رجوع به اوباشتن شود : بجستی و نخجیر را بیدرنگ همانگه بیوباشتی چون نهنگ . اسدی .دو چندان که یک مرد برداش
اوباشتهلغتنامه دهخدااوباشته . [ اَ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از اوباشتن . (یادداشت مؤلف ). بلعکرده : سراسر شکم هستش انباشته ز بس گونه گون هرکس اوباشته . (گرشاسب نامه ).بسی گوهر و زر بد اوباشته <