بادآوردهلغتنامه دهخدابادآورده . [ وَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنچه بادبا خود آورد. آب آورده . بادآورد. خودرو : باغبان بیرون کن این گستاخ بادآورده راخوش نمی آید بگل این های های عندلیب . صائب (از آنندراج ).<br