ترجمه مقاله

باده پیما

bādepeymā

۱. باده‌خوار؛ باده‌نوش: ◻︎ چو با حبیب نشینی و باده پیمایی / به یاد دار محبان باده‌پیما را (حافظ: ۲۴ حاشیه).
۲. کسی که بسیار باده بخورد.

بادیة

لغت‌نامه دهخدا

بادیة. [ ی َ ] (اِخ ) بنت غیلان ثقفی . از صحابه بود. صاحب الاصابه آرد بادیة بنت غیلان بن سلمة الثقفی بود و چون پدرش اسلام آورد او نیز مسلمانی گزید و روایت کرد و ابن منده از طریق احمدبن خالد وهبی از محمدبن اسحاق الزهری از قاسم بن محمد از وی روایت کرد. رجوع به الاصابة ج <span c

رادباده

لغت‌نامه دهخدا

رادباده . [ دَ ] (اِ) صمغ درخت انجدان است که به عربی حلتیث خوانند. سامانی گفته : این کلمه مرکب است از راد یعنی رای که در لغت هند بمعنی امیر است و باده بمعنی شراب چه هنود را در خوردن آن ولوع است خاصه بزرگان ایشان را به انغژه میل تمام است و معنی ترکیبی این عبارت یعنی «باده ٔ بز

ترجمه مقاله