لغتنامه دهخدا
بادیج . (اِ) چیزی باشد مانند ساق چاقشور که آنرا از پارچه ٔ رنگین قلمی آجیده کنند و بیشتر شاطران و پیاده روان بر پای کشند. (برهان ). لباسی مانند تنبان که از پارچه های الوان ترتیب داده و زنان در قدیم پا میکردند و اکنون شاطران و پیاده روان بر پای میکشند. (ناظم الاطباء). پوششی شل