لغتنامه دهخدا
بربار. [ ب َ ] (اِ) بالاخانه و حجره ای که بر بالای حجره ٔ دیگر سازند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). فروار. رجوع به فروار شود. || گل ناچیده . گل بر بار یعنی گل ناچیده . (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) : ای ازدر دیدار بدید آی و بدید آر<b