باربردارلغتنامه دهخداباربردار. [ ب َ / ب ُ ] (نف مرکب ) باربر. (ناظم الاطباء). بارکش . بردارنده ٔ بار. حمال . رجوع به آنندراج ، شعوری و دِمزن شود. || حیوان بارکش . باربر : گاوان و خران باربرداربه زآدمیان مردم آزار. <p class="au
باربرداریلغتنامه دهخداباربرداری . [ ب َ / ب ُ ] (حامص مرکب ) عمل باربردار. || مخارج سفر و لوازم سفر و کرایه ٔ بار. (ناظم الاطباء).
باربرداریلغتنامه دهخداباربرداری . [ ب َ / ب ُ ] (حامص مرکب ) عمل باربردار. || مخارج سفر و لوازم سفر و کرایه ٔ بار. (ناظم الاطباء).
خورهلغتنامه دهخداخوره . [ رَ/ رِ ] (اِ) نوعی از جوال است که آنرا پر از غله کنند و چنان بر بالای باربردار اندازند که طرف سر جوال بگردن باربردار باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء).
بردارفرهنگ فارسی عمید۱. = برداشتن.۲. بردارنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): باربردار.۳. قابل (در ترکیب با کلمۀ دیگر): شوخیبردار.
باربرداریلغتنامه دهخداباربرداری . [ ب َ / ب ُ ] (حامص مرکب ) عمل باربردار. || مخارج سفر و لوازم سفر و کرایه ٔ بار. (ناظم الاطباء).