بارفروشلغتنامه دهخدابارفروش . [ ف ُ ] (نف مرکب ) آنکه در میدانی واسطه ٔ فروش میوه و خواربار و دیگر محصولات آورده ٔ زارع یا چاروادار و یا ساربان است . آنکه بار دیگران را فروشد و خود نخرد و واسطه ٔ فروشنده و خریدار باشد.
بارفروشلغتنامه دهخدابارفروش . [ ف ُ ] (اِخ ) بارفروش ده . بابل . مامطیر. در قدیم دهی بوده و بارهائی که با کشتی از حاجی ترخان به بندر مشهدسر می آوردند به آن دیه حمل نموده و میفروخته اند لهذا این قریه موسوم به بارفروش ده شده . بتدریج جماعتی از تجار در آن ساکن شدند و آباد شد و در این وقت آبادی زیاد
حسن بارفروشلغتنامه دهخداحسن بارفروش . [ ح َ س َ ن ِف ُ ] (اِخ ) ابن صفر بارفروشی ، معروف به شیخ کبیر. درگذشته ٔ 1345 هَ . ق . او راست : حاشیه هایی چند بر کتب درسی و «حدیقة الشیعة» و جز آن . (ذریعه ج 6 ص 38
خشکه بارفروشلغتنامه دهخداخشکه بارفروش . [ خ ُ ک َ / ک ِ ف ُ ] (نف مرکب اِ مرکب ) فروشنده ٔ خشکه بار. خشکبارفروش . (یادداشت بخط مؤلف ).
تره بارفروشلغتنامه دهخداتره بارفروش . [ ت َ رَ / رِ ف ُ ] (نف مرکب ) فروشنده ٔ تره بار که بقول فروشد.
بارفروش دهلغتنامه دهخدابارفروش ده . [ ف ُ دِه ْ ] (اِخ ) بارفروشه ده . بابل . بارفروش .مامطیر. نام شهری است از مازندران . در بدو حال دیهی بود که باری از دریای خزر فرود می آوردند در آن ده به فروش می رسیده بنابراین به آن اسم موسوم شده . در تاریخ مازندران نوشته اند که مردابی و صحرائی سبز در آنجا بوده
بارفروشیلغتنامه دهخدابارفروشی . [ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل بارفروش . سمت و کار بارفروش . رجوع به بارفروش شود.
حسن بارفروشلغتنامه دهخداحسن بارفروش . [ ح َ س َ ن ِف ُ ] (اِخ ) ابن صفر بارفروشی ، معروف به شیخ کبیر. درگذشته ٔ 1345 هَ . ق . او راست : حاشیه هایی چند بر کتب درسی و «حدیقة الشیعة» و جز آن . (ذریعه ج 6 ص 38
حسین بارفروشیلغتنامه دهخداحسین بارفروشی . [ ح ُ س َ ن ِ ف ُ ] (اِخ ) ابن میرزا علی بن میرزا اشرف مازندرانی ساکن نجف و در گذشته ٔ 1308 هَ . ق . از شاگردان صاحب جواهر و شیخ انصاری بود و مرجعیت یافت . کتبی در فقه دارد. (ذریعه ج 10 ص <spa
خشکه بارفروشلغتنامه دهخداخشکه بارفروش . [ خ ُ ک َ / ک ِ ف ُ ] (نف مرکب اِ مرکب ) فروشنده ٔ خشکه بار. خشکبارفروش . (یادداشت بخط مؤلف ).
خشکه بارفروشیلغتنامه دهخداخشکه بارفروشی . [ خ ُ ک َ / ک ِ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل خشکبارفروش . (یادداشت بخط مؤلف ).
بالا بلوکلغتنامه دهخدابالا بلوک . [ ب ُ ] (اِخ ) از آبادیهای بارفروش . رابینو گوید: بلوکات بارفروش بقرارذیل است : بلده ، بالابلوک ، بالاتجن ، بندپی ، بیشه ،... (از ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 74 و 157).
بالفروشلغتنامه دهخدابالفروش . [ ف ُ ] (اِخ ) ضبطی دیگر از بارفروش از ولایات مازندران . (از لغات تاریخیه و جغرافیه ٔ ترکی ج 2 ص 41). بارفروشه ده . و امروز آنرا بابل گویند. و رجوع به بابل و نیز رجوع به بارفروش شود.
بارفروش دهلغتنامه دهخدابارفروش ده . [ ف ُ دِه ْ ] (اِخ ) بارفروشه ده . بابل . بارفروش .مامطیر. نام شهری است از مازندران . در بدو حال دیهی بود که باری از دریای خزر فرود می آوردند در آن ده به فروش می رسیده بنابراین به آن اسم موسوم شده . در تاریخ مازندران نوشته اند که مردابی و صحرائی سبز در آنجا بوده
بارفروشه دهلغتنامه دهخدابارفروشه ده . [ ف ُ ش َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی به مازندران . بارفروش : پس از وصول بدان حدود [ مازندران ]امیر نظام الدین عبدالکریم که ایالت آمل و بارفروشه ده ارثاً و استحقاقاً تعلق به وی میداشت ... (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص
بارفروشیلغتنامه دهخدابارفروشی . [ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل بارفروش . سمت و کار بارفروش . رجوع به بارفروش شود.
حسن بارفروشلغتنامه دهخداحسن بارفروش . [ ح َ س َ ن ِف ُ ] (اِخ ) ابن صفر بارفروشی ، معروف به شیخ کبیر. درگذشته ٔ 1345 هَ . ق . او راست : حاشیه هایی چند بر کتب درسی و «حدیقة الشیعة» و جز آن . (ذریعه ج 6 ص 38
خشکبارفروشلغتنامه دهخداخشکبارفروش . [ خ ُ ف ُ ] (نف مرکب مرخم ) آنکه خشکبار فروشد. آنکه سوداگر خشکبار بود. بازرگان خشکبار. فروشنده ٔ خشکبار. (یادداشت بخط مؤلف ).
خشکه بارفروشلغتنامه دهخداخشکه بارفروش . [ خ ُ ک َ / ک ِ ف ُ ] (نف مرکب اِ مرکب ) فروشنده ٔ خشکه بار. خشکبارفروش . (یادداشت بخط مؤلف ).
تره بارفروشلغتنامه دهخداتره بارفروش . [ ت َ رَ / رِ ف ُ ] (نف مرکب ) فروشنده ٔ تره بار که بقول فروشد.