بازباملغتنامه دهخدابازبام . (اِ مرکب ) بازبار (بازیار).بازبان . رجوع به بازبار و شعوری ج 1 ورق 177 شود.
بازبانلغتنامه دهخدابازبان . (اِ مرکب ) بازبار. بازبام . نگاهدارنده ٔ باز. رجوع به بازبار (بازیار) و شعوری ج 1 ورق 180 شود.