باماوردلغتنامه دهخداباماورد. [ وَ ] (اِخ ) ناحیه ایست در فارس . (از معجم البلدان ) (از مرآت البلدان ).
باماوردیلغتنامه دهخداباماوردی . [ وَ ] (اِخ ) ابوالقاسم عبیداﷲبن مبارک حسن بن طراد باماوردی ساکن قطیعه ٔ عجم در باب الازج بغداد. وی در حدود سال 539 هَ . ق . تولد یافت و بسال 615هَ . ق . درگذشت . عبیداﷲ و برادرش عبدالرحیم هر دو مع
باماوردیلغتنامه دهخداباماوردی . [ وَ ] (ص نسبی ) منسوب به باماورد از نواحی فارس . (از معجم البلدان ).
وردلغتنامه دهخداورد. [ وَ ] (پسوند) مزید مؤخر امکنه : سنگ ورد، زندورد، دیرالزندورد، بیورد، سهرورد،باماورد، اجورد، خرماورد. (یادداشت مرحوم دهخدا).
باماوردیلغتنامه دهخداباماوردی . [ وَ ] (اِخ ) ابوالقاسم عبیداﷲبن مبارک حسن بن طراد باماوردی ساکن قطیعه ٔ عجم در باب الازج بغداد. وی در حدود سال 539 هَ . ق . تولد یافت و بسال 615هَ . ق . درگذشت . عبیداﷲ و برادرش عبدالرحیم هر دو مع
باماوردیلغتنامه دهخداباماوردی . [ وَ ] (ص نسبی ) منسوب به باماورد از نواحی فارس . (از معجم البلدان ).