بجانلغتنامه دهخدابجان . [ ب ِ ] (ق مرکب ) از جان . از ته دل . از صمیم دل . از دل و جان .- بجان زدن ؛ تا پای جان زدن . سخت دفاع کردن و کوشیدن .- بجان سوختن ؛ از ته دل سوختن . سخت سوختن : مگر باور نمیداری ز حق
آتش بجانلغتنامه دهخداآتش بجان . [ ت َ ب ِ ] (اِ مرکب ) غم و سوزش و شوق محبت . (برهان ). و آتش بجان گرفته ، نفرینی است .
ذوتسلملغتنامه دهخداذوتسلم . [ ت َ ل َ ] (ع اِ مرکب ) ذوتسلمان . ذوتسلمون : لا افعل ذلک بذی تسلم ، یا بذی تسلمان یا بذی تسلمون ؛ نکنم این کار را بجان تو، بجان شما دو تن و بجان شما جماعت . || اذهب بذی تسلم ، برو بسلامت .
بجان رسیدنلغتنامه دهخدابجان رسیدن . [ ب ِ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) واصل شدن به جان . || عاجز شدن . بیچاره شدن : چشم بد ناگهان مرا دریافت کارم از چشم بدرسید بجان . فرخی .از حوادث بجان رسید عمادالغیاث ا
جان بردلغتنامه دهخداجان برد. [ جام ْ ب ُ ] (حامص مرکب ) سلامت و محفوظ ماندن . (آنندراج ). خلاص و رهائی انفرادی : بجان برد خود هر کسی گشته شادکس از کشته ٔکس نیاورده یاد. نظامی .رجوع بجان بردن شود.