بداغفرهنگ فارسی عمیدبوته یا درختچهای زینتی با گلهای سفید خوشهای که ساقه آن مصرف دارویی دارد؛ گل دنبه؛ غضاة.
بداغلغتنامه دهخدابداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از بخش مرکزی شهرستان طوالش است که 500 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 2).
بداغلغتنامه دهخدابداغ . [ ب ُ ] (اِ) گیاهی است از تیره ٔ بداغها که برگهایش پنچه ای و گلهایش سفیدرنگند. آرایش گل آنها خوشه ای است و بنحوی است که یک گلوله ٔ درشت سفیدرنگ از گلها بوجود می آورند. افلوع . بوداغ . (فرهنگ فارسی معین ذیل گل ). یکی از انواع زیندار و درختچه ای است زینتی و زیبا در راه م
بداغلغتنامه دهخدابداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از بخش خمام شهرستان رشت است که 132 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 2).
بیداغلغتنامه دهخدابیداغ . (ص مرکب ) بی سوختگی . بی اثر آلت داغ کردن . بی عیب . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : همه جمع آمده درین باغندشمع بیدود و نقش بیداغند. نظامی . || بی لکه . || بی نشان .(ناظم الاطباء). بی اثر :</sp
بداقلغتنامه دهخدابداق . [ ب ِ ] (اِ) پاچه ٔ تنبان و ازار و شلوار. (برهان قاطع) (هفت قلزم ) (آنندراج ).
بداکلغتنامه دهخدابداک . [ ب َ ] (ص ) بداندیش . (برهان قاطع) (هفت قلزم ). || خشم آلوده . (برهان قاطع) (هفت قلزم ) (آنندراج ) .
بضاقلغتنامه دهخدابضاق . [ ب ُ ] (ع اِ) بساق . بزاق . آب دهن انسان است . (از فهرست مخزن الادویه ). رجوع به هریک از مترادفات فوق در جای خود شود.
شاه بداغلغتنامه دهخداشاه بداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان افشاریه ساوجبلاغ بخش کرج شهرستان تهران . دارای 121 تن سکنه .آب آن از قنات و رودخانه . محصول آن غلات و بنشن و صیفی و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
بداغرلغتنامه دهخدابداغر. [ ب َ اُ غ ُ ] (ص مرکب ) مشؤوم . بدآغال . بدآغار. (یادداشت مؤلف ). نامبارک . بدشگون .
بداغوریلغتنامه دهخدابداغوری . [ ب َ اُغ ُ ] (حامص مرکب ) شآمت . شومی . بداغری . (از یادداشت مؤلف ).- بداغوری کردن ؛ تشأم . فال بد زدن . (یادداشت مؤلف ).
گل دنبهلغتنامه دهخداگل دنبه . [ گ ُ ل ِ دُم ْ ب َ / ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نامی است که باغبانان در تهران به بداغ دهند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به بداغ شود.
حبشیلغتنامه دهخداحبشی . [ ح َ ب َ شی ی ] (اِ) قسمی طعام و بعضی گویند آش سماق است : چند از ین آش ترش نزد من آری همه روزسالها شد که بداغ حبشی ام بیمار.بسحاق اطعمه .
بداغ آبادلغتنامه دهخدابداغ آباد. [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از بخش صفی آباد شهرستان سبزوار است که 753 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 9).
بداغ آبادلغتنامه دهخدابداغ آباد. [ ب ُ] (اِخ ) دهی از بخش فلاورجان شهرستان اصفهان است که 270 تن سکنه دارد. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 10).
بداغرلغتنامه دهخدابداغر. [ ب َ اُ غ ُ ] (ص مرکب ) مشؤوم . بدآغال . بدآغار. (یادداشت مؤلف ). نامبارک . بدشگون .
پیربداغلغتنامه دهخداپیربداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) پسر میرزاجهانشاه از سلسله ٔ قراقوینلو. او بر پدر عصیان ورزید و قلعه ٔ بغداد را تصرف کرد و بسال 870 هَ . ق . بتدبیر پدر بدست برادر خویش محمدی کشته شد. برفراز کوهی خشک و داغ در راه سمنان و طهران حائطی وسیع دیده میشود گو
شاه بداغلغتنامه دهخداشاه بداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان افشاریه ساوجبلاغ بخش کرج شهرستان تهران . دارای 121 تن سکنه .آب آن از قنات و رودخانه . محصول آن غلات و بنشن و صیفی و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
شاه بداغلغتنامه دهخداشاه بداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان ایجرود بخش مرکزی زنجان . دارای 379 تن سکنه . آب آن از رودخانه و محصول آن غلات ، انگور و میوه جات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
شاه بداغلغتنامه دهخداشاه بداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان شراء شهرستان همدان . دارای 80 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
شاه بداغلغتنامه دهخداشاه بداغ . [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان قشلاق بزرگ بخش گرمسار شهرستان دماوند. دارای 212 تن سکنه . آب آن از حبله رود. محصول آن غلات ، بنشن ، پنبه ، انار، انجیر و انگور و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" dir="l