بدنه

badane

معنی

تنه؛ پیکر.

مترادف

۱. پیکر، پیکره، تنه
۲. اندام، هیکل
۳. چارچوب، قاب
۴. عمارت
۵. سطح خارجی

جست‌وجوی دقیق

بدنه

بدنه . [ ب َ دَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تنه . پیکر. بدنه ٔ عمارت . (فرهنگ فارسی معین ). قسمتی از دیوار که غیر ستون است . آنچه میان دو جرز واقع شود. یک طرف ظاهر عمارت . در اصطلاح بنایان ، تمام دیوار یک جانب بنا. (از یادداشتهای مؤلف ) <span cla

بدنه

دیکشنری فارسی به عربی

جسم , عمود , هيکل الطائرة

بدنه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

casing, frame, frame-work, shell, stock

بدنه

دیکشنری فارسی به ترکی

gövde

جست‌وجوی هم‌آوا

بدنة

لغت‌نامه دهخدا

بدنة. [ ب َ دَن َ ] (ع اِ) شتر و گاو قربانی که به مکه فرستند. مذکر و مؤنث در آن یکسان است . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء). ماده شتر یا ماده گاو که در مکه نحر شود و چون آنها را تناور و پروار می کردند از آن بدنة نامیده اند و از آنجاست : «اراک اَضعف السدَنة و انت فی ق

بیدگنه

واژه‌نامه آزاد

اسم محله = روستا

درز بدنه

side seam

واژه‌های مصوب فرهنگستان

درز بین دو لبۀ بدنۀ قوطی

درزگیر بدنه

body sealer

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ماده‌ای قیرمانند که برای آب‌بندی محل اتصال صفحات مختلف به کار می‌رود

بدنه 1

body 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پیکرۀ اصلی خودرو که از هم‌گذاری قطعات جداگانۀ عموماً فلزی به وجود می‌آید

جست‌وجوی مشابه

بدنهاد

فرهنگ فارسی عمید

۱. بدسرشت؛ بدبنیاد؛ بدطینت.۲. نانجیب.

بدنهاد

لغت‌نامه دهخدا

بدنهاد. [ ب َ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) بدگهر و بدسرشت . (آنندراج ). خائن و نمک بحرام و مفسد. (ناظم الاطباء).

بدنهادی

لغت‌نامه دهخدا

بدنهادی . [ ب َ ن ِ / ن َ ] (حامص مرکب ) خیانت و نمک بحرامی و افساد و دشمنی . (ناظم الاطباء).

بدنه 1

body 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پیکرۀ اصلی خودرو که از هم‌گذاری قطعات جداگانۀ عموماً فلزی به وجود می‌آید

بدنه 2

hull 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

[حمل‏ونقل دریایی] بخش عمدة شناور که شامل دکل‌ها و بادبان‌ها و وسایل افزاربندی و موتورخانه و دیگر تجهیزات نمی‌شود [حمل‌ونقل هوایی] ۱. بدنة قایق پرنده ۲. بدنة اصلی در کشتی هوایی صلب ۳. در امور بیمه، کل هواگرد به‌جز بار یا سرنشینان آن