بدگمان

badgo(a)mān

معنی

بدبین؛ کسی که گمان بد ببرد؛ کسی که دربارۀ دیگری گمان بد بکند.

مترادف

شکاک، ظنون، ظنین، کجاندیش ≠ خوشگمان

جست‌وجوی دقیق

بدگمان

فرهنگ فارسی عمید

بدبین؛ کسی که گمان بد ببرد؛ کسی که دربارۀ دیگری گمان بد بکند.

بدگمان

بدگمان . [ ب َ گ ُ / گ َ ] (ص مرکب ) آنکه گمان بد داشته باشد. (آنندراج ). سؤظن دار. بدخیال .شبهه دار. (ناظم الاطباء). متظنن . (مهذب الاسماء). سَیَّی ءالظن . ظنون . بدسگال . مقابل نیکوگمان : هجیر ستیزنده ٔ بدگمان <

بدگمان

paranoiac

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرد دچار بدگمانی

بدگمان

دیکشنری فارسی به انگلیسی

cynical, distrustful, doubter, doubting Thomas, dubious, paranoid, suspicious

بدگمان

دیکشنری فارسی به عربی

مثير للشک , مرتاب

جست‌وجوی هم‌آوا

بیذمان

لغت‌نامه دهخدا

بیذمان . [ ب َ ذُ ] (ع اِ) نام گیاهی است . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).

بدپیمان

لغت‌نامه دهخدا

بدپیمان . [ ب َ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) بدعهد. آنکه به پیمان وفادار نیست : خداوندا جهاندارا ز خانان دوستی نایدکه بی رسمند و بی قولند و بدعهدند و بدپیمان .فرخی .

بدپیمان

دیکشنری فارسی به انگلیسی

disloyal

بدپیمان

فرهنگ مترادف و متضاد

بدعهد، بدقول، پیمانشکن، عهدشکن، عهدگسل ≠ وفادار، خوشقول

بدگمان بودن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

distrust

جست‌وجوی مشابه

بدگمانی

فرهنگ فارسی عمید

بدگمان بودن؛ بدخیالی؛ سوءظن.

بدگمانی

لغت‌نامه دهخدا

بدگمانی . [ ب َ گ ُ / گ َ ] (حامص مرکب ) سؤظن . (ناظم الاطباء). اسائه ظن . (یادداشت مؤلف ). بدخیالی . (از ولف ) : گفت ... آنچه صواب است بباید نبشت چنانکه هیچ بدگمانی نماند. (تاریخ بیهقی ). پس در این باب نامه توان نبش

بدگمانی

paranoia

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حالتی که در آن فرد باورهای نادرست دارد و بر مفروضات اشتباه تکیه می‌کند که ممکن است در نتیجۀ شدت یافتن آن هذیان و توهم‌هایی در او پدید آید مبنی ‌بر اینکه دیگران علیه او توطئه می‌کنند یا می‌خواهند به او آسیب برسانند