برهلغتنامه دهخدابره . [ ب ِرْ رَ / رِ ] (از ع ، ص ) نیک و خوب . (ناظم الاطباء).- وجوه بره ؛ پولهایی که در راه خدا به کسی دهند. (ناظم الاطباء).
برهلغتنامه دهخدابره . [ ب ُرْه ْ ] (ع ص ، اِ) ج ِ أبره . رجوع به ابره شود. || ج ِ بَرهاء. (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد). رجوع به برهاء شود.
برهلغتنامه دهخدابره . [ ب َ رَ / رِ ] (نف ، پسوند) از این کلمه که مرکب از بر، یعنی مفرد امر حاضر بردن ، و «ه » علامت آلت است چون کلمه ٔ مناسبی قبل از آن درآرند اسم آلت توان ساخت . (یادداشت دهخدا). || مخفف بَرَنده .- مزدبره ؛اجیر.
برهلغتنامه دهخدابره . [ ب َ رَ / رِ / ب َرْ رَ / رِ ] (اِ) بچه ٔ گوسفند که آنرا به عربی حمل خوانند. (برهان ). بچه ٔ گوسپند و آهو. (آنندراج ). در تداول گناباد خراسان گوسپند خردسال میشینه که ه