بره بره

borreborre

معنی

خراش‌دار؛ شیاردار؛ چیزی که دارای بریدگی‌ها یا شیارهای ریز باشد.

جست‌وجوی دقیق

بره بره

فرهنگ فارسی عمید

خراش‌دار؛ شیاردار؛ چیزی که دارای بریدگی‌ها یا شیارهای ریز باشد.

بره بره

لغت‌نامه دهخدا

بره بره . [ ب ُرْ رَ / رِ ب ُرْ رَ/ رِ ] (ص مرکب ) دارای شیارهای موازی .ناصاف و ناهموار. شکاف دار. (فرهنگ لغات عامیانه ).- بره بره شدن ؛ دارای شیارهای موازی گشتن چنانکه در جاده ها

جست‌وجوی هم‌آوا

بُرِّه بُرِّه

بره – بره

بُره بُره

گویش تهرانی

چین و شکن‌دار، بریده بریده،رگه رگه،ماست بریده

موم بره ،بره موم

گویش تهرانی

اولین موم کندو که خواص طبی دارد(بهره= زنبور عسل جوان)

بَرّه موم،بَهره موم ،موم بَره

جست‌وجوی مشابه

بره – بره

موم بره ،بره موم

گویش تهرانی

اولین موم کندو که خواص طبی دارد(بهره= زنبور عسل جوان)

جست‌وجوی متن

cut of lamb

lamb-chop

loin of lamb

lamb chop

lamb

جست‌وجوی هم‌آغاز

بره

لغت‌نامه دهخدا

بره . [ ب ُ رَه ْ ] (ع اِ) ج ِ بُرهة. (ناظم الاطباء). رجوع به برهة شود.

بره

لغت‌نامه دهخدا

بره . [ ب ِرْ رَ / رِ ] (از ع ، ص ) نیک و خوب . (ناظم الاطباء).- وجوه بره ؛ پولهایی که در راه خدا به کسی دهند. (ناظم الاطباء).

بره

لغت‌نامه دهخدا

بره . [ ب ُرْه ْ ] (ع ص ، اِ) ج ِ أبره . رجوع به ابره شود. || ج ِ بَرهاء. (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد). رجوع به برهاء شود.

بره

بره . [ ب َ رَ / رِ ] (نف ، پسوند) از این کلمه که مرکب از بر، یعنی مفرد امر حاضر بردن ، و «ه » علامت آلت است چون کلمه ٔ مناسبی قبل از آن درآرند اسم آلت توان ساخت . (یادداشت دهخدا). || مخفف بَرَنده .- مزدبره ؛اجیر.

بره

لغت‌نامه دهخدا

بره . [ ب َ رَ / رِ / ب َرْ رَ / رِ ] (اِ) بچه ٔ گوسفند که آنرا به عربی حمل خوانند. (برهان ). بچه ٔ گوسپند و آهو. (آنندراج ). در تداول گناباد خراسان گوسپند خردسال میشینه که ه

جست‌وجوی هم‌قافیه

دامبره

لغت‌نامه دهخدا

دامبره . [ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان رستاق بخش خمین شهرستان محلات واقع در 2000گزی جنوب باختری خمین . هوایی معتدل و 100 سکنه دارد. آب آن از قنات و محصول آنجا غلات و چغندرقند و انگور و پنبه است و شغل مردم آن زراع

دب بره

لغت‌نامه دهخدا

دب بره . [ ] (اِخ ) در هند قدیم نام سیصدوشصت سالست از سالهای مردمان که معادل سالی بود برای فرشتگان . (ص 182 ماللهند بیرونی ).

دبره

لغت‌نامه دهخدا

دبره . [ ] (اِخ ) (بمعنی چراگاه ) شهریست در حدود یساکار و زبولون واقع. موقعش در دشت یزرعیل بدامنه ٔ کوه تابور و نزدیک قریه ٔ دبوریه حالیه واقع بوده است . (از قاموس کتاب مقدس ).

دم بره

لغت‌نامه دهخدا

دم بره . [ دُ ب َ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میربیک بخش دلفان شهرستان خرم آباد. آب آن از چشمه . سکنه ٔ آن 180 تن . ساکنان از طایفه ٔ بوالی هستند و زمستان به قشلاق می روند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).<b

دنب بره

لغت‌نامه دهخدا

دنب بره . [ دُم ْ ب ِ ب َ رَ / رِ / ب َرْ رَ / رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) (اصطلاح موسیقی ) دنبره . طنبور. (یادداشت مؤلف ). طنبور معرب از دنب بره ٔ فارسی است . (از المعرب

درپیوند

بیشتر بدانید

بره بره

borreborre

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش بختیاری

گویش مازنی

گویش تهرانی

گویش تهرانی

گویش تهرانی

جست‌وجوی مشابه

گویش مازنی

گویش تهرانی

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا