بیسملغتنامه دهخدابیسم . [ س ِ ] (ع اِ) ثمری است شبیه به «بِه ْ» کوچکی صلب و بازغبی بسیار زیاده از به . انطاکی گوید که درخت آنرا پیوند از سیب و امرود و یا با نهال بلوط و یا بید و یا قسطل که شاه بلوط است مینمایند و کثیرالوجود و بسیار پیوند از تفاح و صفصاف که بید است مینمایند و هنگام رسیدن ثمر آ
بسملغتنامه دهخدابسم . [ ب َ ] (ع مص ) دندان سپید کردن و باسم نعت آن است . (منتهی الارب ). نرم خندیدن و دندان سپید کردن . (آنندراج ). تبسم کردن . (از ناظم الاطباء). اندک خندیدن بی آواز و گویند بجز خنده است . (از اقرب الموارد). || خنداندن . (دزی ج 1 ص <span cl
بسملغتنامه دهخدابسم . [ ب ِ ] (ع اِ) مخفف بِاِسم یعنی بنام ، مانند بسم اﷲ الرحمن الرحیم ، بنام ایزد بخشاینده ٔ بخشایشگر. (از ناظم الاطباء). || مخفف بسم اﷲ. (آنندراج ):نجسته فقر، سلامت کجا کنی حاصل نگفته بسم ، بالحمد چون کنی مبدا. خاقانی .هست امین چار حرف
شیرین تبسملغتنامه دهخداشیرین تبسم . [ ت َ ب َس ْ س ُ ] (ص مرکب ) آنکه خنده ٔ وی دارای حلاوت باشد. (ناظم الاطباء). با لبخند دلفریب : شیرین تبسمی که مرا راه دل زده ست از موم مهر بر دهن انگبین زده ست .صائب تبریزی (ازآنندراج ).
مبسملغتنامه دهخدامبسم . [ م َ س َ ] (ع مص ) تبسم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تبسم و آن مصدر میمی است . (از محیطالمحیط) (از ذیل اقرب الموارد).
مبسملغتنامه دهخدامبسم . [ م َ س ِ ] (ع اِ) دندان پیشین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد).
متبسملغتنامه دهخدامتبسم . [ م ُ ت َ ب َس ْ س ِ ] (ع ص ) به معنی آهسته خنده کننده که هیچ آوازش از دهن و بینی بیرون نیاید و تبسم کننده . (آنندراج ) (غیاث ). دندان سپیدکننده و خنده کننده و آن که خنده می کند. (ناظم الاطباء). کسی که خنده می کند و خنده کننده . (ناظم الاطباء) :</span
نیمه تبسملغتنامه دهخدانیمه تبسم . [ م َ / م ِ ت َ ب َس ْ س ُ ] (اِمرکب ) تبسم و لبخندی به غایت ظریف ، بی آنکه لبها از هم گشوده شود و بانگی برآید : من او را با خنده ای فراخ ندیدم الا نیمه تبسم . (تاریخ بیهقی ص 51</
