بشر

bešr

معنی

۱. گشاده‌رویی؛ تازه‌رویی.
۲. نکوروریی.

مترادف

آدم، آدمی، آدمیزاد، آدمیزاده، انسان، مردم، ناس ≠ حیوان

برابر پارسی

آدم

جست‌وجوی دقیق

بشر

لغت‌نامه دهخدا

بشر. [ ب ِ ] (ع اِمص ) گشاده رویی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). || روی مردم ، یقول : فلان حسن البشر.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). روی آدمی . (آنندراج ).

بشر

بشر. [ ] (اِخ ) ده جزء دهستان قاقازان بخش ضیأآباد شهرستان قزوین . سکنه ٔ آن 374 تن . آب از قنات . محصول آن غلات ، انگور و شغل اهالی زراعت ، قالی ، گلیم و جاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).

بشر

لغت‌نامه دهخدا

بشر. [ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان قاقازان ، بخش ضیأآباد شهرستان قزوین با 374 تن سکنه . آب از قنات . محصول آنجا غلات ، انگور. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).

بشر

لغت‌نامه دهخدا

بشر. [ ب َ ] (اِخ ) وادیی است که در آن تره های نیکو روید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || دره ای که در آن گیاهی روید که خام خورند یا دره ای که در آن جز گیاه هرزه نروید. (از دزی ج 1 ص 89).

بشر

لغت‌نامه دهخدا

بشر. [ ب َ ] (ع مص ) مژده دادن کسی را. یقال : بشرته بمولد فابشر. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ).- بَشر به چیزی ؛ مسرور شدن بدان . و بشارت دادن . (از اقرب الموارد).|| هدیه دادن به آورنده ٔ خبر خوش .

جست‌وجوی هم‌آوا

طَلق‌کلاه

visor/ vizor

واژه‌های مصوب فرهنگستان

صفحۀ جلوی کلاه‌خود که چشم‌ها را از نور خورشید محافظت می‌کند و نمونه‌های امروزی آن اطلاعات مختلفی را برای کاربر، به‌ویژه خلبان و سرباز، نمایش می‌دهد

بسر

لغت‌نامه دهخدا

بسر. [ ب ُ ] (اِخ ) سلمی پدر رافع است . رجوع به بشر و الاصابة ج 1 ص 154 و الاستیعاب شود.

بسر

لغت‌نامه دهخدا

بسر. [ ب ُ ] (اِخ )نام دهی در بغداد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

بسر

لغت‌نامه دهخدا

بسر. [ ب ُ ] (اِخ ) ابن عصمت مزنی از سادات مزینه بود و بگفته ٔ ابوبشر آمدی از پیامبر (ص ) شنید که می فرمود کسی که جهینه را بیازارد مرا آزرده است . ابن عساکر نام وی را در ذیل بشر آورده است . (از الاصابة باختصار) و رجوع به همین کتاب ج 1 ص <span

بسر

لغت‌نامه دهخدا

بسر. [ ب ُ ] (اِخ ) ابن محجن دیلی . تابعی است . (منتهی الارب ). تابعی مشهوریست بنا به عقیده ٔ بخاری و جمهور محدثان ولی بغوی و جز او وی را در شمار صحابه آورده اند. رجوع به الاصابة ج 1 ص 186 شود.

جست‌وجوی مشابه

بشری

لغت‌نامه دهخدا

بشری . [ ب ُ ش َ را ] (اِخ ) دهی است بشام . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).

بشریة

لغت‌نامه دهخدا

بشریة. [ ب َ ش َ ری ی َ ] (اِخ ) یکی از هفت فرقه ٔ معتزله باشند. (بیان الادیان ). فرقه ای از معتزله ، اصحاب بشربن المعتمر. (مفاتیح ). گروهی از معتزله و اتباع بشربن المعتمر باشند. بشر خود از افاضل علماء معتزله بود و عقاید خاصی داشت . رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون و تعریفات جرجا

بشرية

دیکشنری عربی به فارسی

نوع انسان , جنس بشر , نژاد انسان

بشره

فرهنگ فارسی عمید

۱. ظاهر پوست بدن؛ روی پوست بدن انسان.۲. روی؛ چهره.

بشری

فرهنگ فارسی عمید

۱. مژده دادن.۲. (اسم) مژده.

جست‌وجوی متن

man-made

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ساخته دست بشر، انسانی، ساخت بشر، مصنوع انسان

basher

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بشر

إِنسِ

فرهنگ واژگان قرآن

بشر

philanthropist

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خیرخواهانه، خیرخواه بشر، ادم نیک اندیش، بشر دوست

mankind

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بشر، بشریت، مردم، نوع انسان، نژاد انسان، جنس بشر

جست‌وجوی هم‌آغاز

بشری

لغت‌نامه دهخدا

بشری . [ ب ُ ش َ را ] (اِخ ) دهی است بشام . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).

بشریة

لغت‌نامه دهخدا

بشرية

دیکشنری عربی به فارسی

نوع انسان , جنس بشر , نژاد انسان

بشره

فرهنگ فارسی عمید

۱. ظاهر پوست بدن؛ روی پوست بدن انسان.۲. روی؛ چهره.

بشری

فرهنگ فارسی عمید

۱. مژده دادن.۲. (اسم) مژده.

جست‌وجوی هم‌قافیه

ربیعبن بشر

لغت‌نامه دهخدا

ربیعبن بشر. [ رَ ع ِ ن ِ ب ِ ] (اِخ ) حمداﷲ مستوفی گوید: عمر و جابر و انس را دریافت و در عهد ابودوانق نماند. رجوع به تاریخ گزیده چ لندن ص 247 شود.

تاریخ البشر

لغت‌نامه دهخدا

تاریخ البشر. [ خُل ْ ب َ ش َ ] (ع اِ مرکب ) انسان شناسی . تاریخ طبیعی انسان .

خیرالبشر

لغت‌نامه دهخدا

خیرالبشر. [ خ َ رُل ْ ب َ ش َ ] (اِخ ) بهترین انسانها. لقب حضرت رسول اکرم صلوات اﷲ علیه (یادداشت مؤلف ) : هنرآن است که پیغمبر خیرالبشر است وین ستوران جفاپیشه بصورت بشرند. ناصرخسرو.بر ما امرا کیست جز آنها که بر امت

شیرالبشر

لغت‌نامه دهخدا

شیرالبشر. [ رُل ْ ب َ ش َ ] (اِخ ) این صورت مضحک را صاحب برهان قاطع آورده و گوید کنایه از حضرت رسالت صلوات اﷲ علیه و آله است . صاحب آنندراج و ناظم الاطباء تبعیت از او کرده اند!! این صورت بی شک تصحیف سیدالبشر است . (یادداشت مؤلف ). رجوع به سیدالبشر شود.

مبشر

لغت‌نامه دهخدا

مبشر. [ م ُ ب َش ْ ش ِ ] (اِخ ) ابن احمدبن علی بن احمدبن عمرو مکنی به ابی الرشید و ملقب به برهان رازی از علماء ریاضی قرن ششم هجری است . اصلاً از اهل ری و مولدش بسال 530 هَ . ق . در بغداد بود. به قول ابن قفطی در زمانهای نزدیک به ایام وی ، او د

درپیوند

بیشتر بدانید

بشر

bešr

معنی

مترادف

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ واژگان قرآن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا