بضوکلغتنامه دهخدابضوک . [ ب َ ] (ع اِ) شمشیر بران . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). باضک . (منتهی الارب ). رجوع به باضک شود.
بذوقلغتنامه دهخدابذوق . [ ب ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ بَذْق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از ذیل اقرب الموارد).
بیذوقفرهنگ مترادف و متضادبدسلیقه، بیاستعداد، بیحال، بیدماغ، بیشوروحال، کجسلیقه ≠ باذوق، خوشذوق، ذوقمند
بیداغلغتنامه دهخدابیداغ . (ص مرکب ) بی سوختگی . بی اثر آلت داغ کردن . بی عیب . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : همه جمع آمده درین باغندشمع بیدود و نقش بیداغند. نظامی . || بی لکه . || بی نشان .(ناظم الاطباء). بی اثر :</sp
بیدقلغتنامه دهخدابیدق . [ ب َ دَ ] (ع اِ) (الَ ....) حیوانی است کوچکتر از باشه که گنجشکان را صید کند. (از صبح الاعشی ج 2 ص 58). رجوع به باشه و باشق شود. از پرندگان گوشتخوار از تیره ٔ عقاب و شاهین است رنگ روی پشت جنس نر این پر
باضکلغتنامه دهخداباضک . [ ض ِ ] (ع ص ) بَضوک . (منتهی الارب ). شمشیر بران . (منتهی الارب ) (آنندراج ): سیف باضک و بضوک ، قاطع. (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به بضوک شود.