بنده پرورلغتنامه دهخدابنده پرور. [ ب َ دَ / دِ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) کسی که رعایت زیردستان خود را می نماید. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ). بنده نواز : یمین دول شاه محمود غازی امین ملل خسرو بنده پرور. فر
بندهلغتنامه دهخدابنده . [ ب َ دَ / دِ ] (اِ) پهلوی «بندک » . پارسی باستان «بندکه » . از مصدر بستن ، جمع آن بندگان . در پهلوی «بندکان » . عبد. غلام . مقابل آزاد. (حاشیه ٔبرهان قاطع چ معین ). مرکب از بند و ها که کلمه ٔ نسبت است و وضع آن در اصل برای عبید و جواری
بندگهلغتنامه دهخدابندگه . [ ب َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف بندگاه . گذرگه : که هر کشتیی کو بدین جا رسیداز این بندگه رستگاری ندید. نظامی .رجوع به بندگاه شود.
بنده پروردنلغتنامه دهخدابنده پروردن . [ ب َ دَ / دِ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) پرورش دادن و نوازش کردن بنده . رعایت حال زیردستان کردن : فرزند بنده ایست خدا را، غمش مخورتو کیستی که به ز خدا بنده پروری .سعدی .<br
بنده پروریدنلغتنامه دهخدابنده پروریدن . [ ب َ دَ / دِ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) بنده پروردن : با خداوندگاری اوفتادیم کش سر بنده پروریدن نیست .سعدی .
بنده پروریلغتنامه دهخدابنده پروری . [ ب َ دَ / دِ پ َرْ وَ ] (حامص مرکب ) عمل بنده پرور. (فرهنگ فارسی معین ) : تو بندگی چو گدایان بشرط مزد مکن که دوست خود روش بنده پروری داند.حافظ.
پرورفرهنگ فارسی عمید۱. = پروردن۲. پرورنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): بندهپرور، تنپرور، دونپرور، ذرهپرور، رعیتپرور، روحپرور.
کهترپرورلغتنامه دهخداکهترپرور. [ ک ِ ت َ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) کهترنواز. زیردست نواز. بنده پرور. آنکه با چاکران و فرودستان خود مهربان باشد : از خداوندی و از فضل چه دانی که چه کردآن ملک زاده ٔ آزاده ٔ کهترپرور. فرخی .رجوع به کهترنواز شو
انار اﷲ براهینهملغتنامه دهخداانار اﷲ براهینهم . [ اَ رَل ْ لا هَُ ب َ ن َ هَُ ] (ع جمله ٔ دعایی ) برهانها وحجتهای آنان را خداوند بآنان بیاموزاد: این پادشاه بنده پرور... در جهانداری بمکارم خاندان مبارک بوده است و معالی خصال ملوک اسلاف را اناراﷲبراهینهم قبله ٔ عزایم میمون دانستست . (کلیله و دمنه چ مینوی ص
خلاقلغتنامه دهخداخلاق . [ خ َل ْ لا ] (ع ص ) آفریننده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || آفریدگار. نامی ازنامهای خدای تعالی . (از منتهی الارب ) (از مهذب الاسماء). عظیم آفریننده . (یادداشت بخط مؤلف ) : ظهیر عاشقان بودی بعدل خویش در گیتی چه خ
بنده نوازلغتنامه دهخدابنده نواز. [ ب َ دَ / دِ ن َ ] (نف مرکب ) بنده پرور. (آنندراج ). کسی که بر پست تر از خود مهربانی کند و مهربان نسبت به بندگان . (ناظم الاطباء). کسی که بزیردستان مهربانی کند. آنکه به بندگان عطوفت ورزد. بنده پرور. (فرهنگ فارسی معین ) <span class
بندهلغتنامه دهخدابنده . [ ب َ دَ / دِ ] (اِ) پهلوی «بندک » . پارسی باستان «بندکه » . از مصدر بستن ، جمع آن بندگان . در پهلوی «بندکان » . عبد. غلام . مقابل آزاد. (حاشیه ٔبرهان قاطع چ معین ). مرکب از بند و ها که کلمه ٔ نسبت است و وضع آن در اصل برای عبید و جواری
بندهفرهنگ فارسی عمید۱. غلام زرخرید؛ غلام؛ چاکر؛ برده.۲. انسان نسبت به خداوند.۳. لقبی که گوینده برای تواضع به خود میدهد؛ من: بنده چندین بار خدمت رسیدم.
بندهفرهنگ فارسی معین(بَ دِ) [ په . ] ( اِ.) 1 - مخلوق خداوند. 2 - برده . 3 - نوکر، غلام . 4 - مطیع ، فرمانبردار. 5 - من ، اینجانب .
دربندهلغتنامه دهخدادربنده . [ دَ ب َ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ژاوه رود بخش حومه ٔ شهرستان سنندج ، واقع در 12هزارگزی جنوب سنندج و 5هزارگزی جنوب باختری حسن آباد، با 130 تن سکنه . آب آن از چش
دریابندهلغتنامه دهخدادریابنده . [ دَرْ ب َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) عاقل . هوشمند. ذهین . زیرک . (ناظم الاطباء). خادش . دَرّاک . شاعر. فقیه . (منتهی الارب ). فَهِم فهیم . (دهار). مدرک . مدرکة. نَدِس . (منتهی الارب ) : این دو کس باید که از همه
دستبندهلغتنامه دهخدادستبنده . [ دَ ب َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) دستبند. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به دستبند شود.
دوگل بندهلغتنامه دهخدادوگل بنده . [ دُ گ ُ ب َ دِ] (اِخ ) دهی است از دهستان کلیائی بخش سنقر کلیائی شهرستان کرمانشاهان با 175 تن سکنه . آب آن از چشمه وراه آن فرعی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
خدابندهلغتنامه دهخداخدابنده . [ خ ُ ب َ دَ / دِ ] (اِ) نام قسمی پول نقره بوده است . (یادداشت بخط مؤلف ).