بنه کن

bonekan

معنی

حرکت دسته‌جمعی یک خانواده با تمام اموال و دارایی از جایی به جایی یا از شهری به شهر دیگر.

جست‌وجوی دقیق

بنه کن

لغت‌نامه دهخدا

بنه کن . [ ب ُ ن َ / ن ِ ک َ ] (اِ مرکب ) حرکت با جمیع کسان و دارائی از ناحیه ای به ناحیه ٔ دیگر. (فرهنگ فارسی معین ).- بنه کن رفتن ؛ با تمام خدم و حشم و کسان و اموال بمکان دیگر نقل کردن . از جایی بجایی کوچ کردن و

بنه کن

فرهنگ فارسی عمید

حرکت دسته‌جمعی یک خانواده با تمام اموال و دارایی از جایی به جایی یا از شهری به شهر دیگر.

بنه کن

فرهنگ فارسی معین

( ~. کَ) (اِمر.) حرکت دسته جمعی یک خانواده یا یک دسته از جایی به جایی .

جست‌وجوی هم‌آوا

بَرنمارُبایی

banner grabbing, banner scraping

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حمله‏ای برای پی بردن به بَرنما یا نگارش برنامه یا سامانۀ عامل

پرچم‌اَبر

banner cloud, cloud banner

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پره‌‌اَبری (cloud plume) که غالباً در ادامۀ بادسوی قله‌های منفرد و تیز و اغلب هرمی‌شکل کوهستان، حتی در روزهای بدون اَبر، مشاهده می‌شود

پروانۀ آسیابی

vane-screw propeller, vane wheel

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی پروانه خاص شناورهای رودخانه‌های کم‌عمق که تیغه‌های آن مانند پره‌های آسیاب آبی است و در عقب یا در دو سمت شناور قرار می‌گیرد و معمولاً تنها تا 40 درصد قطر آن در آب فرو می‌رود

فضای باناخ بازتابی

reflexive Banach space, regular Banach space

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فضای باناخی که با دوگان دوم خود برابر است

بُنِی ، بُنه

گویش دزفولی

بساط ، جایگاه ، نهال تازه درخت را هم می گویند

جست‌وجوی مشابه

بنه کنار

گویش مازنی

از دهستان دابوی شمالی شهرستان آمل

جست‌وجوی متن

خانه کوچ

فرهنگ فارسی عمید

= بنه‌کن

بنه وج

گویش مازنی

بنه کن

خانه کوچ

لغت‌نامه دهخدا

خانه کوچ . [ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) بنه کن . چون : «آنها را خانه کوچ ازاین جا بجای دیگر بردم »؛ یعنی : با تمام کسان و متعلقات و خانواده و خویشان آنها را حرکت دادم و بردم .

خانه کن

لغت‌نامه دهخدا

خانه کن . [ ن َ / ن ِ ک َ ] (نف مرکب ) مسرف . خانه براندازنده . ناخلف . مدبر که خانه ٔ پدر براندازد. (شرفنامه ٔ منیری ). خانه ویران کننده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری ). خانه روب : م

کن

لغت‌نامه دهخدا

کن . [ ک َ ] (نف مرخم ) (ماده ٔ مضارع از «کندن ») کننده و از بیخ برآرنده و همیشه بطور ترکیب استعمال می شود مانند کوه کن یعنی کننده ٔکوه و کسی که سنگ از کوه می کند و بیخ کن یعنی از ریشه برآرنده . (ناظم الاطباء). این کلمه در ترکیب با کلمات دیگر غالباً نعت فاعلی سازد چون : بنیان

جست‌وجوی هم‌آغاز

بنه

لغت‌نامه دهخدا

بنه . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (اِ) طناب باریک . (برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).- بنه ٔ بنایی ؛ ریسمان بنایی . (ناظم الاطباء).|| میوه ٔ درخت خرمابن که چاتلانقوش نیز گویند. (ناظم الاطباء). گیاه درختی از ت

بنه

لغت‌نامه دهخدا

بنه . [ ب َن ْ ن َ ] (ع اِ) بوی پشکل آهوان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || بوی خوش و ناخوش . ج ، بنان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (بحرالجواهر) (ازاقرب الموارد). بوی خوش . ج ، بنان . (مهذب الاسماء).

بنه

لغت‌نامه دهخدا

بنه . [ ب ُ ن َ ] (اِخ ) دهی از دهستان کزاز سفلی است که در بخش سربند شهرستان اراک واقع است و 204 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).

بنه

لغت‌نامه دهخدا

بنه . [ ب ُ ن َ / ن ِ ] (اِ) پهلوی «بنگ » . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). بار و اسباب و رخوت خانه . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). اسباب و رخت . (رشیدی ) (غیاث ). رخت و متاع و اسباب خانه و بهیر و اموال . (ناظم الاطباء). بار و اسباب و رخوت خ

بنه

لغت‌نامه دهخدا

بنه . [ ب ُ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان باوی (بلوک شاخه و بنه ) که در بخش مرکزی شهرستان اهواز واقع است . در این ده از آثار قدیمی وجود دارد. و دارای 210 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

جست‌وجوی هم‌قافیه

خربنه

لغت‌نامه دهخدا

خربنه . [ خ َ ب ُ ن َ ] (اِخ ) نام قلعه و حصاری بوده است بخراسان بنابر نقل شاهنامه ، و شاید خربنه با جرمیه یکی بوده و تصحیفی واقع شده است . (یادداشت بخط مؤلف ).

چوبنه

لغت‌نامه دهخدا

چوبنه . [ ب ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) مخفف چوبینه است و آن مرغی باشد صحرائی شبیه به مرغ خانگی و آن را کار وانک خوانند و خروس آنرا بعربی کروان گویند هوبره و بوتیمار. (ناظم الاطباء). || وردنه چوبی که بدان خمیر پهن کنند. || تیر. (یادداشت مؤلف ). رجوع

حبنه

لغت‌نامه دهخدا

حبنه . [ ح ِ ن َ ] (ع اِ) دمل و دمیدگی بدن که آماس کند و ریمناک گردد.

حسین آباد ده بنه

لغت‌نامه دهخدا

حسین آباد ده بنه . [ ح ُ س ِ دِ دِ ب ُ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان فعله کری بخش سنقر کلیایی شهرستان کرمانشاهان . واقع در 27هزارگزی شمال خاوری سنقر و سه هزارگزی شمال خاوری چوگان . ناحیه ای است کوهستانی و سردسیر. کردی و فارسی زبانند. از قنات

جوبنه

لغت‌نامه دهخدا

جوبنه . [ ب ُ ن َ ] (اِخ ) دهی است جزو دهستان سنگرکهدمات بخش مرکزی شهرستان رشت دارای 1094 تن سکنه . آب آن از گل رود و غازیان رود و محصول آن برنج و ابریشم . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).

درپیوند

بیشتر بدانید

بنه کن

bonekan

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش دزفولی

جست‌وجوی مشابه

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا