بهدان

behdān

معنی

دانا: ◻︎ نه با آنْت مهر و نه با اینْت کین / که بهدان تویی ای جهان‌آفرین (فردوسی۲: ۱۰۱۰).

جست‌وجوی دقیق

بهدان

لغت‌نامه دهخدا

بهدان . [ ب ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان نهارجانات است که در بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند واقع است . دارای 502 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

بهدان

بهدان . [ ب ِ ] (نف مرکب ) به داننده . داناتر. اعلم . (فرهنگ فارسی معین ). مطلع و آگاه تر : نه با آنْت مهر و نه با اینْت کین که بهدان تویی ای جهان آفرین . فردوسی .گرگ ز روباه به دندان تر است روبه از آن رست که ب

بهدان

فرهنگ فارسی عمید

دانا: ◻︎ نه با آنْت مهر و نه با اینْت کین / که بهدان تویی ای جهان‌آفرین (فردوسی۲: ۱۰۱۰).

بهدان

واژه‌نامه آزاد

نام یکی از روستاهای معروف شهرستان بیرجند، استان خراسان جنوبی

جست‌وجوی هم‌آوا

بعدان

لغت‌نامه دهخدا

بعدان . [ ب ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ بعید، یقال : فلان من بعدان الامیر و من قربائه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (مؤید الفضلاء). و رجوع به بعید شود.

بچهدان

فرهنگ مترادف و متضاد

بون، پوگان، رحم، زهدان

بهیدن

لغت‌نامه دهخدا

بهیدن . [ ب َ دَ ] (مص ) فشار دادن و افشردن . || با دو دست چسبیدن . || با پا فشردن و لگدزدن و پایمال کردن . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).

بهدین

فرهنگ فارسی عمید

۱. دین زردشتی؛ دین بهی.۲. پیرو دین زردشتی.

بهدین

فرهنگ فارسی معین

(بِ) [ په . ] (اِمر.) 1 - دین نیک ، آیین خوب . 2 - دین زردشتی .

جست‌وجوی مشابه

بهدانه

لغت‌نامه دهخدا

بهدانه . [ ب ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تخم بهی . (ناظم الاطباء). دانه ٔ میوه ٔ به (آبی ) که در طب قدیم مستعمل بود. تخم بهی . (فرهنگ فارسی معین ). دانه میوه ٔ به که به دانه مینامند و در داروسازی و عطرسازی بکار میبرند و جزو صادرات کشور بشمار میر

بهدانه

فرهنگ فارسی عمید

تخم به که دارای مادۀ لعابی است و در امراض حلق و سینه و برای لینت مزاج در آب جوش می‌ریزند و می‌خورند.

بهدانه

فرهنگ فارسی معین

(بِ نِ) (اِمر.) دانة میوة به که در طب قدیم مستعمل بوده .

جست‌وجوی متن

زبعبق

لغت‌نامه دهخدا

زبعبق . [ زَ ب َ ب َ ] (ع ص ) بدخلق از مردم و جز آن . (منتهی الارب ). بدخلق . (اقرب الموارد). جوهری این ماده را نیاورده و ابن درید گوید: زبعبق بدخوی را گویند و ابن بری بیت زیر را نقل کرده است :فلاتصل بهدان احمق شنطیرة ذی خلق زبعبق . (لسان العرب )

دان

لغت‌نامه دهخدا

دان . (نف مرخم ) مخفف داننده است ، صفت فاعلی از دانستن . ترکیبات ذیل که بترتیب الفباء مرتب داشته شده شاهد این معنی کلمه ٔ دان است در ترکیب با کلمات دیگر:- آداب دان ؛ داننده ٔ آداب . آشنا به آداب . رسم دان .- ادادان ؛ د

جست‌وجوی هم‌آغاز

بهدانه

لغت‌نامه دهخدا

بهدانه

فرهنگ فارسی عمید

تخم به که دارای مادۀ لعابی است و در امراض حلق و سینه و برای لینت مزاج در آب جوش می‌ریزند و می‌خورند.

بهدانه

فرهنگ فارسی معین

(بِ نِ) (اِمر.) دانة میوة به که در طب قدیم مستعمل بوده .

درپیوند

بیشتر بدانید

بهدان

behdān

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین