بو کردن

مترادف

۱. استشمام کردن، بو کشیدن، بوییدن
۲. بدبو شدن، متعفن شدن
۳. له شدن، فاسد شدن

جست‌وجوی دقیق

بو کردن

لغت‌نامه دهخدا

بو کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از کسب کردن بو. (آنندراج ). بوی چیزی را استشمام کردن . بوییدن . (فرهنگ فارسی معین ).بوئیدن . استشمام . (یادداشت بخط مؤلف ) : باغبان ورنه گشوده ست گلستان ترابو نکرده ست صبا سیب زنخدان ترا. <p class="aut

بو کردن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

scent, smell

بو کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. استشمام کردن، بو کشیدن، بوییدن ۲. بدبو شدن، متعفن شدن ۳. له شدن، فاسد شدن

جست‌وجوی هم‌آوا

بخوی شناوه، بخوی بویه

buoy shackle

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← بخوی مهار

بوژی کِشنده

tractive bogie, motored bogie

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بوژی موتورداری که چرخ‌-‌ محورهای آن هریک به‌تنهایی یا به‌طور مشترک ازطریق یک جعبه‌دنده به حرکت درمی‌آید

بوژی موتوردار

powered bogie, motor bogie

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی بوژی که دارای نیروی محرک یا موتور است و معمولاً در قطارهای خودکِشَند به کار می‌رود

بوژی

bogie 1, truck

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مجموعه‏ای شامل چهار یا شش چرخ که به‌صورت جفت در زیر وسیلۀ نقلیۀ ریلی طویل نصب می‏شود و ازطریق لولایی مرکزی حرکت و انعطاف وسیلۀ نقلیۀ را در پیچ‌ها تسهیل می‏کند

بوژی خودفرمان

self steering bogie

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی بوژی که از اتصال انعطاف‏پذیر مجموعۀ چرخ‏ـ محورها با قاب بوژی تشکیل می‏شود و جهت محورها را با شعاع انحنای پیچ هماهنگ می‏کند

جست‌وجوی مشابه

بواسی کردن

لغت‌نامه دهخدا

بواسی کردن . [ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) این کلمه در شاهد زیر آمده و از ریشه ٔ ب و س و و بمعانی درشتی کردن و بزرگی کردن و آزار دادن مردم است : و آن جماعت که از همه بواسی میکردند هر یک با سر پیشه ٔ اول خود رفتند. (تاریخ غازان خان ص <span class="hl" dir="l

بود کردن

لغت‌نامه دهخدا

بود کردن . [ ک َدَ ] (مص مرکب ) سوخت را بود کردن ؛ مالیات معدوم قریه ای را به قراء دیگر بخشیدن . (یادداشت بخط مؤلف ).

بوس کردن

لغت‌نامه دهخدا

بوس کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بوسیدن : سخنگوی رومی چو پاسخ شنیدزمین بوس کرد آفرین گسترید. فردوسی .چو رستم به نزدیک مهتر رسیدزمین بوس کرد آفرین گسترید.فردوسی .

بوش کردن

لغت‌نامه دهخدا

بوش کردن . [ ب َ وِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سعی کردن . کوشیدن . جهد کردن . جد کردن در کار. (یادداشت بخط مؤلف ) : جد؛ بوش کردن . (المصادر زوزنی چ بینش ص 97). الانکماش ؛ شتافتن و بوش کردن .(تاج المصادر بیهقی نسخه خطی ص <spa

بوزدایی کردن

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← بوگیری کردن

جست‌وجوی متن

بودار

فرهنگ فارسی عمید

چیزی که دارای بو باشد؛ دارندۀ بو.

بوی دار

فرهنگ فارسی عمید

دارای بو؛ آنچه دارای بو باشد.

smell

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بو، بویایی، استشمام، رایحه، شامه، بوکشی، بوییدن، بو کردن، بو دادن، رایحه داشتن، حاکی بودن از

هم بوی

لغت‌نامه دهخدا

هم بوی . [ هََ ] (ص مرکب ) هم بو. رجوع به هم بو شود.

boo-boo

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بو بو، اشتباه کاری، دست پاچگی

جست‌وجوی هم‌آغاز

بو

لغت‌نامه دهخدا

بو. [ ب َوو ] (ع اِ) پوست شتربچه که پر از کاه و مانند آن کرده بر آن شتران دوشند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد): فلان اخدع من البو و انکد من اللو. (اقرب الموارد). || بچه ٔ ناقه . || خاکستر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مرد گول . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (نا

بو

لغت‌نامه دهخدا

بو. (اِ) بوی . رایحه . (برهان ) (آنندراج ) (از انجمن آرا) (از فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ). رایحه و تأثیری که به واسطه ٔ تصاعد پاره ٔ اجسام در قوه ٔ شامه حاصل میگردد. (ناظم الاطباء). و با لفظ بردن و برداشتن و شنیدن و کشیدن و گرفتن و ستدن مستعمل است . (آنندراج ). آنچه ب

بو

لغت‌نامه دهخدا

بو. (ع اِ) مانکن . صورت از انسانی که با چوب یا گچ ساخته باشند. عروسک پشت پرده . (از دزی ج 1 ص 124).

بو

لغت‌نامه دهخدا

بو. (ع اِ) مخفف ابو یعنی پدر. (ناظم الاطباء). مخفف ابو در فارسی . مانند بومسلم . بوعلی . بوحنیفه . بولهب . بوجهل . بوبکر. بوسهیل . بوسعید. بوشکور. بونواس . بوالقاسم . بومعشر. بوالحسن ... (یادداشت بخط مؤلف ) : سپهدار چون بوالمظفر بودسر لشکر از

بو

لغت‌نامه دهخدا

بو. [ ب َ ] (ع اِ) پوست شتربچه ٔ پرکاه کرده را گویند که پیش ناقه ٔ بچه مرده برند تا بگمان فرزند خود شیر بدهد. (برهان ) (انجمن آرا)(آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ بعد شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

دبو

لغت‌نامه دهخدا

دبو. [ دِ ] (اِخ ) نام دریاچه ای واقع در 240 هزارگزی جنوب غربی تمبکتو در کشور سودان غربی . تازیان بدان نام «بحر طیب » داده اند. (قاموس اعلام ترکی ).

کالبو

لغت‌نامه دهخدا

کالبو. (ص ) کالبوی . کالپوی . رجوع به کالبوی شود.

درنبو

لغت‌نامه دهخدا

درنبو. [ دَ رَم ْ / دُ رَم ْ ] (اِ) مخفف درنونهو است . (لغت محلی شوشتر - خطی ). رجوع به درنونهو شود.

دست انبو

لغت‌نامه دهخدا

دست انبو. [ دَ اَم ْ ] (اِ مرکب ) دست انبویه . دستنبویه . (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ) : یار دست انبو به دستم داد و دستم بو گرفت وه چه دست انبو که دستم بوی دست او گرفت . ؟و رجوع به دست انبویه شود.

دستنبو

لغت‌نامه دهخدا

دستنبو. [ دَ تَم ْ ] (اِ مرکب ) دستنبوی . دست بویه . شمام . دستنبویه . شمامه . ابن البیطار گوید در شام آن را لفاح گویند با اینکه لفاح چیز دیگر است . (یادداشت مرحوم دهخدا). گلوله ای از عنبر و مشک و دیگر عطریات که به دست گرفته ببویند. (جهانگیری ) شمامه . لُفّاح . (دهار) <span c

درپیوند

بیشتر بدانید

بو کردن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا