بواسیرلغتنامه دهخدابواسیر. [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ باسور، که نوعی از بیماری مقعد و بینی باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ِ باسور. بیماریی که در مقعد حادث گردد. (از اقرب الموارد). مرض مشهور و این جمع باسور است و آن گوشت پاره ای باشد که در مقعد یا بینی پیدا شود. (غیاث اللغات ).ماده ای که در اطراف مق
بواسیرفرهنگ فارسی عمیدعارضۀ تورم رگهای مقعد که براثر یبوست یا نشستن زیاد بروز میکند و در مراحل پیشرفته با جراحی معالجه میشود؛ زخم و ورم بینی یا مقعد.
بواسیرفرهنگ فارسی معین(بَ) [ ع . ] ( اِ.) زخم و ورم رگ های مقعد که حاد آن موجب خونریزی می شود و با عمل جراحی معالجه می شود.
بواسیرگویش اصفهانی تکیه ای: bâbâsil طاری: bâbâsil طامه ای: bavâsil طرقی: bâbâsil کشه ای: bâbâsil نطنزی: bâvâsil
بواسیرگویش خلخالاَسکِستانی: bâbâsil دِروی: bâbâsil شالی: bahâsil کَجَلی: bâbâsil کَرنَقی: bâbâsil کَرینی: bâbâsil کُلوری: bâbâsil گیلَوانی: miši لِردی: bâbâsil
بواشیرلغتنامه دهخدابواشیر. [ ب َ ] (ع اِ) باستیانها. از لغات مولده است . (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).
باد بواسیرلغتنامه دهخداباد بواسیر. [ دِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ورمی عسیرالحلل با دردی چون درد قولنج که گاهی تا کمر و سراسیف کشد و نیز در گند و قضیب و قطن و پیرامون مقعده درد پیدا آرد.
بواسیریلغتنامه دهخدابواسیری . [ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به بواسیر. مربوط به بواسیر. مبتلا به بواسیر.- هیجان بواسیری ؛ از نظر پزشکی تحریکات ناشی از شدت مرض بواسیر در راست روده که تولید درد و خارش در موضع میکند . (فرهنگ فارسی معین ).
بواسیریلغتنامه دهخدابواسیری . [ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به بواسیر. مربوط به بواسیر. مبتلا به بواسیر.- هیجان بواسیری ؛ از نظر پزشکی تحریکات ناشی از شدت مرض بواسیر در راست روده که تولید درد و خارش در موضع میکند . (فرهنگ فارسی معین ).
حکه ٔ بواسیریلغتنامه دهخداحکه ٔ بواسیری . [ ح ِک ْ ک َ / ک ِ ی ِ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خارش و خنش مبتلایان به بواسیر.
باد بواسیرلغتنامه دهخداباد بواسیر. [ دِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ورمی عسیرالحلل با دردی چون درد قولنج که گاهی تا کمر و سراسیف کشد و نیز در گند و قضیب و قطن و پیرامون مقعده درد پیدا آرد.
بواسیریلغتنامه دهخدابواسیری . [ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به بواسیر. مربوط به بواسیر. مبتلا به بواسیر.- هیجان بواسیری ؛ از نظر پزشکی تحریکات ناشی از شدت مرض بواسیر در راست روده که تولید درد و خارش در موضع میکند . (فرهنگ فارسی معین ).
صدف البواسیرلغتنامه دهخداصدف البواسیر. [ ص َ دَ فُل ْ ب َوا ] (ع اِ مرکب ) معروف به خف الغراب است . بخور و ضماد محرق او با عسل جهت بواسیر و ثآلیل و زحیر نافع است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رکبة. در سواحل بحر احمر و قسمتی از حجاز یافت شود و رنگ آن فرفیری مایل بسیاهی است و در قلزم آن را رکبة نامند. (از اب
باد بواسیرلغتنامه دهخداباد بواسیر. [ دِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ورمی عسیرالحلل با دردی چون درد قولنج که گاهی تا کمر و سراسیف کشد و نیز در گند و قضیب و قطن و پیرامون مقعده درد پیدا آرد.