بوزارلغتنامه دهخدابوزار. (اِ مرکب ) بوی افزار. بواوزار. داروهای گرمی که در طعامها ریزند. مانند فلفل و قرنفل و دارچین و امثال آنها. توابل . (فرهنگ فارسی معین ). ادویه ٔ حاره را گویند که در طعامها بپزند مانند دارچین و قرنفل وزیره و فلفل که آنها را به فارسی گرم دارو گویند و بوافزا نیز خوانند که ب
بوجارلغتنامه دهخدابوجار. (ص ) کسی که شغلش پاک کردن غلات و حبوب است ، بوسیله ٔ غربال . کسی که خرمن را باد میدهد. کمدار. (فرهنگ فارسی معین ). کمدار و آنکه غله را از خاک و خاشاک پاک کند. (ناظم الاطباء). کمدار. آنکه غله را از خاک و خاشاک پاک میکند. آنکه با غربالهای بزرگ ، گندم و برنج و دیگر دانه ه
بوزاگرلغتنامه دهخدابوزاگر. [ گ َ ] (ص مرکب ) کسی که بوزه میسازد و میفروشد. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ) (فرهنگ فارسی معین ).
بوجارفرهنگ فارسی عمیدکسی که پیشه‌اش پاک کردن غلات است و حبوبات و غلات را با غربال پاک میکند.⟨ بوجار لِنجان: [عامیانه، مجاز] کسی که هر کجا نیرو و قدرت و سود و فایده ببیند به آن طرف برود و مرام و مسلک ثابت نداشته باشد، مثل بوجار که هنگام بوجاری از هر طرف باد بیاید روی خود را به آن طرف میکند.
بوی افزالغتنامه دهخدابوی افزا. [ اَ ] (اِ مرکب ) بوزار و ادویه ای که در طعامهاداخل کنند. (ناظم الاطباء). رجوع به بوی افزار شود.
ابازیرلغتنامه دهخداابازیر. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عربی ِ ابزار فارسی . آنچه در دیگ کنند از ادویه و بوی افزارهای خشک . دیگ افزارها. توابل . بوزار. افحاء.
دیگ اوزارلغتنامه دهخدادیگ اوزار. [ اَ ] (اِ مرکب ) دیگ ابزار. دیگ افزار. (از برهان ). || داروی گرم . (از برهان ) (از جهانگیری ). بوزار. رجوع به دیگ افزارشود. || دیگ بزرگ . (برهان ) (جهانگیری ).
بوی افزارلغتنامه دهخدابوی افزار. [ اَ ] (اِ مرکب ) ادویه ٔ گرمی که درطعام ریزند، مانند فلفل و دارچینی و امثال آن . (برهان ) (آنندراج ). بوزار و ادویه . (ناظم الاطباء). گرم مصالح به طعام ، مثل زیره و قرنفل و قاقله و دارچینی وغیره . (غیاث ): ببوی افزارها، خوش کرده چون زیره و کرویا و دارچینی و نانخوا
دلاکروالغتنامه دهخدادلاکروا. [ دُ کْروا / ک ُ ] (اِخ ) فردینان ویکتور اوژن (1798- 1863 م .). سرآمد نقاشان رمانتیک فرانسوی . وی در «بوزار» پاریس تحصیل کرد، اما بزودی بر ضد شیوه های معمول در نقاشی
