بوسه ریزلغتنامه دهخدابوسه ریز. [ س َ / س ِ ] (نف مرکب )بسیار بوسنده . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
پابوسفرهنگ فارسی معین= پای بوس : 1 - ( ص فا.) بوسندة پا. 2 - (حامص .) پای بوسی ، تشرف به خدمت . ؛به ~ کسی رفتن به خدمت او رسیدن .
ملتثملغتنامه دهخداملتثم . [ م ُ ت َ ث ِ ] (ع ص ) بوسنده . (غیاث ) (آنندراج ). || آنکه دهان وی با نقاب و یا دهان بند بسته شده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التثام شود.
بوسفرهنگ فارسی عمید۱. بوسه.۲. (بن مضارعِ بوسیدن) = بوسیدن۳. بوسنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): آستانبوس، پابوس، دستبوس.⟨ بوسوکنار: کسی را در کنار یا در آغوش خود گرفتن و بوسیدن.